• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Mores, Jacob starszy (ok. 1640-1612)(dane niepewne) (złotnik)

Rozeta z kołpaka księcia Franciszka I (1577 - 1620)

  • klejnot, ozdoba kapelusza/nakrycia głowy, biżuteria, ozdoby
Rozeta z kołpaka księcia Franciszka I (1577 - 1620)
723
161
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • kościoły > kościół zamkowy
  • krypta
  • zamki > Zamek Książąt Pomorskich
  • pochówki
  • Książęta Pomorscy

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/Rz/2568/11
  • Autor/WytwórcaMores, Jacob starszy (ok. 1640-1612)(dane niepewne) (złotnik)
  • NazwaRozeta z kołpaka księcia Franciszka I (1577 - 1620)
  • Miejsce powstaniaHamburg (Niemcy)
  • Czas powstaniaokoło 1600
  • Technikakameryzowanie, emalia żłobkowa, emalia korpusowa, cyzelowanie, fakturowanie, odlew
  • Materiałdiament; emalia opakowa biała; złoto
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 2.3 cm (wysokość)
      • 4.2 cm (szerokość)
  • Kolekcjazłotnictwo
  • Sposób nabyciaprzekaz
  • Odpowiedzialny działDział Sztuki Dawnej
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Ażurowa podstawa w kształcie rombu, wysklepiona, zbudowana z motywów schweifwerkowych, zdobionych barwną emalią korpusową i żłobkową. Pośrodku, na wysokim trzpieniu, umieszczono diament w prostej kasetowej oprawie, pierwotnie otoczony czterema osadzonymi na trzpieniach perłami, przedzielonymi wolutami o ząbkowanej powierzchni. W dwóch przeciwległym narożnikach podstawy - uszka do spinania rozet w łańcuch (jedno ułamane).

Komplet rozet zdobiących kołpak księcia pomorskiego Franciszka I składał się z dużej romboidalnej agrafy wysadzanej diamentami oraz mniejszych klejnotów w dwóch typach: z małym diamentem w otoczeniu czterech pereł oraz z pojedynczym diamentem w dużym kaszcie. Wszystkie rozety zostały skomponowane przestrzennie z lekkich, ażurowych form schweifwerkowych oraz stylizowanych motywów roślinnych, zdobionych wieloma odcieniami emalii.

Ornament schweifwerkowy wywodził się z dekoracji okuciowo-rollwerkowej, ale o zmiękczonych krawędziach i pogrubionych końcach. Pojawił się w latach siedemdziesiątych XVI wieku w środowisku złotników i jubilerów, a rozpowszechniony został dzięki wzornikom ornamentalnym. Ażurowy, lekki ornament o skomplikowanych, przeplatających się formach, stosowany był często w stelażach klejnotów. Dekorowany emalią tworzył barwne tło dla kameryzacji, czyli zdobienia powierzchni szlachetnymi kamieniami i perłami. Schweifwerkowe formy klejnotów często były łączone z dekoracją w barwnej emalii – finezyjnymi wzorami wykonywanymi w technice emalii żłobkowej (champlevé). Dekoracja tego typu występuje również na rozetach i egrecie księcia Franciszka I.

Monika Frankowska-Makała

wystawa

Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Tradycji Regionalnych, ul. Staromłyńska 27, Szczecin