Łańcuch-fetysz składa się z 43 – mniejszych i większych - połączonych ze sobą żelaznych ogniw. Rozdwaja się na końcu tworząc literę Y. Na jednym z końców przyczepiono dwa żelazne pierścienie z podwójnym żelaznym wisiorkiem o trapezowatym kształcie oraz okrągły, płaski, kamienny paciorek z okrągłym otworem. Po bokach doczepiono dwa ogniwa z żelaznymi ozdobami w postaci okrągłego i płaskiego paciorka z okrągłym otworem oraz otwartego, walca, którego boki mają ubytki.
Prezentowany żelazny fetysz (przedmiot przepełniony siłą magiczną) ma charakterystyczne wisiorki zwane dugo (lub duge). Wykonano je z wygładzonego kamienia oraz żelaza. Według wierzeń Dogonów, dugo są wsparciem duchowym, materialnym ucieleśnieniem więzi pomiędzy noszącym je człowiekiem a siłami nadprzyrodzonymi. Dugo natchnione są nyama – siłą życiową przodków. Łączą noszących je kobiety i mężczyzn z niedawnymi zmarłymi, po których odziedziczyli nanie (wcielenie). Dogonowie wierzą, że każdy człowiek jest wcieleniem swojego przodka, z tym rozróżnieniem, że kobiety są nanie przodków żeńskich, a mężczyźni przodków męskich. Dugo zakładane jest również dla podkreślenia funkcji, jaką dana osoba pełni w życiu wspólnoty. Hogonowie – kapłani kultu lebe, uważani za autorytet w dziedzinie religii, noszą dugo, aby zaznaczyć swoją rolę religijną oraz podkreślić związek z mitycznym przodkiem Lebe, którego kult podtrzymują. Dugo noszą również kobiety obdarzone przez Ammę – boga-stwórcę darem jasnowidzenia.
Katarzyna Findlik-Gawron