Płaskorzeźbiona płyta o kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta o nieregularnym zarysie krawędzi górnej. Przedstawia figuralną scenę na tle skalistego pejzażu. Na pierwszym planie, po prawej stronie grupa trzech śpiących apostołów ze św. Piotrem na przedzie. Apostoł leży w poprzek kompozycji. Głowę wspiera zgiętą lewą ręką. W prawej trzyma przed sobą nóż. Po lewej stronie, nieco powyżej nóg Piotra, klęczy Chrystus zwrócony w prawą stronę. Głowę i złożone w modlitwie ręce kieruje ku aniołowi, który wyłania się przed Nim spomiędzy skał. W oddali, wysoko po prawej stronie, widoczna grupa żołnierzy prowadzonych przez Judasza. Proporcje i umiejscowienie postaci oddają stosunki przestrzenne kompozycji. Modelunek szat płytki, dekoracyjny. Stan zachowania dobry. Podłużne pękniecie płyty wzdłuż pionowej osi.
Płaskorzeźba ze sceną Modlitwy Chrystusa w Ogrójcu rozpoczyna cykl 11 płaskorzeźbionych obrazów o tematyce związanej z Męką Pańską, pochodzących z monumentalnego ołtarza pasyjnego z kościoła Mariackiego we Wkryujściu. Szczęśliwie zachowane fragmenty pozwalają rekonstruować pierwotną formę jako typową dla sztuki średniowiecznej nastawę ołtarzową w kształcie tryptyku, potocznie nazywanego szafą ołtarzową. Najważniejszą partię, zarówno ideowo jak i konstrukcyjnie, stanowiła część środkowa. Tutaj znajdowały się główne przedstawienia, którym był poświęcony ołtarz. Do niej mocowane były ruchome skrzydła przeznaczone do dwustronnej prezentacji. W dni powszednie skrzydła były zamknięte, ukazując na swych rewersach przedstawienia najczęściej malowane, uzupełniające główne treści ideowe, a w okresie późnego średniowiecza często również wizerunek nabożnego fundatora.
Uroczyste otwarcie skrzydeł to ceremonia odbywająca się jedynie w czasie celebrowania liturgii świątecznych. Wówczas oczom uczestników ukazuje się bogactwo kolorów i plastycznych kształtów zanurzonych we wszechobecnym złocie symbolizującym sferę boską – niebiańską. Rzeźby wkryujskie wypełniały wnętrze ogromnej, blisko siedmiometrowej długości szafy. Osiem mniejszych płaskorzeźb, w tym płyta z Ogrójcem, rozmieszczone były po cztery w kwaterach skrzydeł bocznych. Znana z biblijnych opisów chronologia wydarzeń Męki Pańskiej pozwala lokować płytę w lewej górnej kwaterze lewego skrzydła. Narracja kolejnych scen przebiegała od strony lewej do prawej i z góry na dół.
Kompozycja przedstawienia świadczy o dobrej znajomości niezwykle popularnych na przełomie XV/XVI wieku grafik o tematyce pasyjnej. Wyraźne analogie widoczne są zwłaszcza do miedziorytu o tym samym tytule wybitnego niemieckiego rytownika Martina Schongauera.
Kinga Krasnodębska