- Czcionka:
- Kontrast:
Obraz w technice i sposobie malowania szerokimi, impastowymi pociągnięciami pędzla przedstawia widok portu z popularnymi spichlerzami, identyfikującymi szczecińskie nabrzeże. Na pierwszym planie dwie żaglowe łodzie rybackie, nawiązujące do tradycji żeglarskich portu, w głębi, przy nabrzeżu - okazałe, nowoczesne jednostki morskie i ledwie widoczna we mgle sylweta Mostu Kłodnego po lewej stronie. Zimowa kolorystyka wydobywa surowość trudnej pory roku, rzadko utrwalanej przez malarzy. Szeroka, profilowana rama w kolorze złotym.
W pierwszych dekadach XX wieku artyści przedstawiający port szczeciński stosowali kilka ujęć. Jednym z nich było nabrzeże ze spichlerzami, znajdującymi się na rzecznej wyspie Łasztowni, ukazane m.in. na obrazie olejnym Hansa Hartiga (1873–1936), szczecińskiego artysty specjalizującego się w motywach i pejzażu marynistycznym. Hartig był synem pastora ze Stołczyna i jako nastolatek uczęszczał do gimnazjum miejskiego w Szczecinie. Kontynuował naukę w Gartz nad Odrą, zaś studia podjął na Akademii Sztuki w Berlinie, gdzie kształcił się najpierw w pracowni Paula Vorganga (1860–1927), a następnie u znakomitego pejzażysty Eugena Brachta (1842–1921), z którym w 1902 roku odbył podróż artystyczną do Drezna. Rok wcześniej zadebiutował na Wielkiej Wystawie Sztuki w Berlinie, na której jego prace spotkały się z uznaniem krytyki i widzów, a obraz „Dolina Odry”, będący wedutą Stargardu został zakupiony do zbiorów Berlińskiej Galerii Narodowej. Od tego momentu Hartig stał się rozpoznawalnym pejzażystą, wystawiającym swoje prace w Nowym Jorku, Rzymie i Wenecji. W 1906 roku osiedlił się w Berlinie, wielokrotnie przyjeżdżał na plenery malarskie na Mazury, do Wolina, w okolice Karnic, Nowego Warpna i Szczecina, skąd przywoził szkice i obrazy. Wykonywał także grafiki, zwłaszcza barwne litografie. W 1913 roku zorganizowano mu w Szczecinie wystawę monograficzną. W 1914 roku artysta zdobył srebrny medal na wystawie berlińskiej, zaś jako członek Pommerscher Künstlerbund brał udział, w latach 1916-1936, w wystawach szczecińskich.
Małgorzata Peszko
