Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego, prostokątnego papieru weneckiego o ściętych rogach. Popiersie ramionami zwrócone jest w prawo, z lewym ramieniem uniesionym nad głową. Twarz o subtelnych kobiecych rysach i kręconych, sięgających karku, włosach z przymkniętymi oczami, zwrócona na wprost, ukazana została od dołu. Krótki rękaw na podniesionym ramieniu zwija się, szata na torsie układa się gładko, w rozcięciu dekoltu widać koszulę wysuwającą się trójkątną fałdą. Zróżnicowanie natężenia waloru i charakteru kresek, tworzących modelunek, podkreśla subtelność postaci i lekkość materii. Szkic przygotowawczy do postaci anioła w górnej partii, obecnie nie istniejącego, fresku z historią Domu Panny Marii w Loreto na sklepieniu kościoła Santa Maria di Nazareth (Scalzi) w Wenecji.
Rysunek Giambattisty Tiepola ukazuje częściowo przesłoniętą wysoko uniesionym ramieniem głowę młodej osoby o subtelnych rysach twarzy, z puklami jasnych włosów. Pierwotnie uważano, że jest to przedstawienie kobiety i nadano tytuł Głowa kobiety osłonięta uniesioną ręką. Ostatecznie Georg Knox, badacz sztuki rodziny Tiepolo, ustalił, że praca powstała jako szkic do postaci anioła unoszącego się w górnej partii fresku opowiadającego historię Świętego Domu Panny Marii z Loreto. Ustalenie przeznaczenia rysunku jest dość problematyczne. Fresk malowany w 1743 roku na sklepieniu kościoła Santa Maria di Nazareth w Wenecji nie zachował się, a motyw podobnej głowy powtarzany był przez Tiepolów w innych kompozycjach, przy czym za każdym razem inaczej opracowywano zwrot głowy, układ fryzury czy fałdy draperii.
Szkic wykonany został czarną i białą kredką na cienkim niebieskim papierze weneckim ze znakiem wodnym papiernika przedstawiającym ptaka i litery RO SA. Należy do zespołu 36 prac rodziny Tiepolo, największego polskiego zbioru rysunków tej wybitnej i sławnej osiemnastowiecznej weneckiej rodziny artystycznej.
Ewa Gwiazdowska