Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego, prostokątnego papieru weneckiego ze studium popiersia Chrystusa zwróconego w prawo. Postać brodatego mężczyzny o długich włosach, z przechyloną głową w koronie cierniowej, ukazana została na wprost. Spojrzenie pełne bólu i oddania skierowane jest do widza. Przypuszczalnie rysunek związany był z pracą nad cyklem Męka Chrystusa do kościoła św. Filipa Nereusza w Madrycie, malowanym do 1771 roku.
Rysunek Giandomenica Tiepola przedstawia zwrócone w lewo popiersie męczonego Chrystusa, którego głowa skłania się w bok. Spojrzenie Chrystusa, skierowane do widza, przepełnione jest bólem cierpienia zadawanego przez kolce korony cierniowej, wbijające się w jego czoło. Georg Knox, badacz twórczości artystów z weneckiej rodziny Tiepolów uważa, że studium powstało w okresie pracy Giandomenica w Würzburgu w latach 1751–1753. Niejednokrotnie podejmował tematy Pasji. Był autorem czternastu obrazów olejnych z cyklu „Droga Krzyżowa” przeznaczonych do Oratorio del Crocifisso, kościoła San Polo w Wenecji. Według tego cyklu w latach 1747–1749 wykonano akwaforty. Pracując w Madrycie Giandomenico namalował do kościoła św. Filipa Nereusza cykl obrazów „Męka Chrystusa” ukończony w 1771 roku. Z tym cyklem może być związany również obraz Ecce Homo przechowywany w Fine Arts Gallery w San Diego. Możliwe, że szkic znajdujący się w szczecińskim muzeum powstał w trakcie pracy nad tym tematem, o czym świadczy sposób przedstawienia głowy Chrystusa i jego wyrazista twarz odzwierciedlająca nie tylko boleść, ale i pragnienie współczucia. Takie pełne ekspresji spojrzenie znane jest tylko z tego jednego rysunku Giandomenica i nie ma odpowiednika w innych jego pracach o tematyce pasyjnej.
Ewa Gwiazdowska