- Czcionka:
- Kontrast:
Lufa ośmiogranna, gwintowana. Do lufy przytwierdzony przyrząd celowniczy. Kolba drewniana z okuciem czworobocznej głowicy. Lufa mocowana do drewnianego łoża sięgającego ok. 2/3 długości lufy. Baskila stalowa z kluczem u spodu do łamania lufy. Zamek kapiszonowy z kominkiem. Spust osłonięty kabłąkiem z wywiniętym oparciem na palec. Blacha zamkowa, baskila i kabłąk są grawerowane ornamentem roślinnym.
Pierwsze konstrukcje broni strzeleckiej odtylcowej powstawały już w XIV w., jednak największy problem stanowiła ich szczelność podczas uwalniania się gazów prochowych. Dopiero w XIX w. udało się opracować satysfakcjonujące rozwiązania ryglowania tyłu lufy, tak aby zminimalizować zagrożenie dla strzelającego.
Ciekawym przykładem konstrukcji pistoletu ładowanego odtylcowo jest pistolet pojedynkowy wyprodukowany w Szczecinie około połowy XIX w. przez lokalnego rusznikarza Carla Augusta Tanka (w innych źródłach Tanke lub Tanck), którego szczecińską działalność datuje się na lata 1848-1869. Broń ta ma lufę o ośmiu gwintach i grubych ściankach, baskilę, wyróżniającą broń łamaną odtylcową oraz zamek kapiszonowy, charakterystyczny dla broni ładowanej od przodu.
Hybrydowa konstrukcja tego pistoletu nie upowszechniła się, dlatego jest rzadko spotykana. Bardziej popularne były wersje z systemem Bérenger, z zamocowanym w baskili obracanym blokiem, do którego ładowano kulę. Zaś w prezentowanej broni przekręcenie w bok klucza łamie lufę w dół, tak jak w konstrukcji francuskiego rusznikarza Casimira Lefaucheux, który w 1832 r. skonstruował w Paryżu pierwszą łamaną dubeltówkę. W jego broni na amunicję scaloną kurek uderzał jednak w trzpień naboju, natomiast prezentowany egzemplarz posiada kurek i kominek na kapiszon, które wspólnie miały za zadanie zainicjowanie wybuchu w lufie, a dzięki temu wyrzut pocisku.
Justyna Bądkowska
