• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Autor nieznany - kultura ceramiki sznurowej

Dłuto krzemienne

  • narzędzie, dłuto
Dłuto krzemienne
579
77
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • neolit
  • narzędzia > narzędzia makrolityczne
  • narzędzia
  • krzemieniarstwo
  • wyposażenie > wyposażenie grobowe
  • kultura ceramiki sznurowej

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/A/600
  • Autor/WytwórcaAutor nieznany - kultura ceramiki sznurowej
  • NazwaDłuto krzemienne
  • Czas powstaniawczesny okres epoki brązu (I EB)
  • Technikawyrób ręczny, jednostkowy, łupanie, gładzenie
  • Materiałkamień; krzemień; krzemień kredowy
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Napis:
    • wykonany czerwoną farbą, pismem technicznym prostym, zawiera dane metrykalne w kolekcji muzealnej (nazwa miejscowości, w której znaleziono zabytek i oznaczenie inwentarzowe). Napis zanika:
    • WARTENBERG 5354
    • ; Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Altertumskunde (1824-1945)
  • Kolekcjaepoka kamienia
  • Miejsce zebrania w terenieParsów, gm. Bielice, pow. pyrzycki, woj. zachodniopomorskie
  • Sposób nabyciapozyskanie własne
  • Odpowiedzialny działDział Archeologii
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Dłuto krzemienne, czworościenne, trapezowate, o tępym obuchu. Powierzchnia szlifowana, przy ostrzu i w stronę obucha polerowana do połysku, a na obuchu negatywowa. Krzemień kredowy o barwie od jasno- do ciemnoszarej

Dłuto, wraz z dwoma innymi wyrobami z krzemienia – lancetowatym sztyletem i półksiężycowatym sierpem – znaleziono w nieznanych okolicznościach w rejonie Parsowa (niem. Wartenberg). Zabytki te zostały zakupione do szczecińskich zbiorów Gesellschaft für pommersche Geschichte und Altertumskunde za pośrednictwem niejakiego Krügera, listonosza pomocniczego ze Starego Czarnowa. Wzmianki zamieszczone w odpisach z oryginalnego inwentarza oraz w publikacji nabytków muzealiów za 1904 rok, przygotowanej przez Hugona Schumanna, lekarza z Löcknitz, kolekcjonera i znawcę starożytności pomorskich, wskazują, że przedmioty odkryto w grobie w formie skrzyni zbudowanej z płyt kamiennych.

Krzemienne dłuta, sztylety i sierpy pojawiają się z różną częstotliwością w wyposażeniu pochówków społeczności zamieszkujących Pomorze od rozwiniętych faz młodszej epoki kamienia po początki epoki brązu, jednak współwystępowanie ich w jednym zespole jest unikatowe pośród dotychczasowych odkryć darów grobowych. Taki zestaw przedmiotów oraz ich cechy formalne pozwalają datować powstanie grobu na schyłek 3. lub początek 4. ćwierci III tysiąclecia BC i wiązać z ludnością kultury ceramiki sznurowej.

Najstarszą formą w zespole z Parsowa jest dłuto. Narzędzia podobnego typu występują w starszych, nawet o kilkaset lat, inwentarzach kultury amfor kulistych. W jednym ze zniszczonych grobowców megalitycznych łączonych z kulturą pucharów lejkowatych lub amfor kulistych, dłutom towarzyszył półksiężycowaty sierp krzemienny. Takie sierpy wiążą się jednak przede wszystkim ze społecznościami ze schyłku neolitu lub nawet młodszymi, pochodzącymi z początków epoki brązu. Podobnie, od 2. połowy III po pierwsze stulecia II tysiąclecia BC, są datowane groby zawierające sztylety krzemienne zbliżone do odkrytego w Parsowie.

Krzysztof Kowalski

wystawa

Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Tradycji Regionalnych, ul. Staromłyńska 27, Szczecin