• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Autor nieznany - kultura ceramiki sznurowej

Puchar zdobiony

  • naczynie, ceramika
Puchar zdobiony
567
76
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • neolit
  • garncarstwo
  • ceramika
  • naczynia gliniane
  • wyposażenie > wyposażenie grobowe
  • kultura ceramiki sznurowej

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/A/5142
  • Autor/WytwórcaAutor nieznany - kultura ceramiki sznurowej
  • NazwaPuchar zdobiony
  • Czas powstanianeolit schyłkowy
  • Technikawyrób ręczny, jednostkowy, wypalanie, lepienie, lepienie ręczne
  • Materiałglina
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 8.8 cm (wysokość)
      • 9 cm (średnica)
      • 188.1 g (masa)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Napis:
    • wykonany czerwoną farbą, pismem technicznym prostym, zawiera dane metrykalne w kolekcji muzealnej (nazwa miejscowości, w której znaleziono zabytek i oznaczenie inwentarzowe):
    • FINKENWALDE 5663a
    • ; Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Altertumskunde (1824-1945)
    • 2. Napis:
    • napis wykonany czarnym tuszem - numer ekspozycyjny wykonany w trakcie przygotowań do dawnej wystawy:
    • 262/w
    • ; Muzeum Pomorza Zachodniego Szczecin
  • Kolekcjaepoka kamienia
  • Miejsce zebrania w terenieZdroje (Europa; Polska; województwo zachodniopomorskie; część miasta Szczecin)
  • Sposób nabyciapozyskanie własne
  • Odpowiedzialny działDział Archeologii
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Puchar o łagodnie wychylonej na zewnątrz szyjce, zdobionej w dolnej części dookolnym pasmem złożonym z 6 rzędów drobnych odcisków sznura oraz linią drobnych nakłuć w technice ściegu bruzdowego poniżej krawędzi. Naczynie zrekonstruowane z fragmentów, uzupełnione dobarwionym gipsem. Barwa jasnobrązowa. Powierzchnia nieumiarowo zagładzona

Naczynie gliniane – niski pucharek zdobiony na szyjce dookolnymi pasmami ornamentu złożonego z odcisków sznura tzw. dwudzielnego oraz nakłuć pochodzi z wyposażenia grobu z młodszej epoki kamienia odkrytego w 1897 roku w Zdrojach (niem. Finkenwalde), miejscowości położonej na pograniczu Wzgórz Bukowych i doliny Odry, która w 1939 roku została przyłączona do Szczecina. Znalezisko do zbiorów muzealnych, gromadzonych w Szczecinie przez Towarzystwo Historii i Starożytności Pomorza, podarował Zarząd Gminy. W ślad za ich przekazaniem, na miejsce odkrycia udał się Adolf Stubenrauch, opiekun kolekcji Towarzystwa. Według jego ustaleń, na grób natrafiono w trakcie prac budowlanych na Skórczej Górze (niem. Finkenwalder Höhe), na skraju Puszczy Bukowej. W związku z rozwojem miejscowej turystyki u schyłku XIX i na początku XX wieku gruntownie rozbudowywano tutaj restaurację i tworzono tarasy widokowe. W trakcie budowy fundamentów, około metr od powierzchni terenu, odsłonięto konstrukcję z kamieni polnych, tworzących owalny bruk. Pod nim, prócz pucharka, znaleziono dwuuche naczynie niezdobione, zachowane fragmentarycznie trzecie naczynie pucharowate zdobione odciskami sznura, pięcioboczny topór kamienny z otworem do osadzenia uchwytu, dwie małe siekiery krzemienne z grubymi obuchami oraz bryłkę bursztynu.

W literaturze przedmiotu pojawiają się niekiedy wątpliwości, czy wszystkie te przedmioty pochodzą z jednego zespołu, czy też odkryto tutaj dwa sąsiadujące ze sobą groby. Wątpliwości dotyczą interpretacji szkicu zniszczonej konstrukcji kamiennej oraz współwystępowania naczyń zdobionych odciskami sznura z niezdobioną formą dwuuchą, charakterystyczną dla najmłodszych społeczności wywodzących się z kultury ceramiki sznurowej. Tych kontrowersji jednoznacznie nie można już rozstrzygnąć, lecz zestaw naczyń i obecność topora, który pod względem kształtu należy do form młodszych w kulturze ceramiki sznurowej, pozwala datować znaleziska ze Zdrojów na ostatnie stulecia III tysiąclecia BC.

Krzysztof Kowalski

wystawa

Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Tradycji Regionalnych, ul. Staromłyńska 27, Szczecin