Smukła czarka na stopie o dzwonowatej formie z białej porcelany udekorowana malowanymi różnobarwnymi piwoniami. Na pędzie głównym i prawym drobne kwiaty w kolorze czerwonym, żółtym i fioletowym. Na lewym pędzie kwiaty fioletowe w tym jeden duży, pełny, rozwinięty. Sygnatura na spodzie stopy: niebieska tarcza z trzema poziomymi polami, wyciskana cyfra 5 i nieczytelne numery.
Po drugiej wojnie światowej na Pomorzu Zachodnim dokonana została prawie całkowita wymiana ludności. Nowi osadnicy zamieszkali w opuszczonych domach, w których pozostały meble, sprzęty kuchenne i naczynia.
Wśród przybyłych do miasta osób znajdowała się Helena Kurcyusz (1914-1999) – architektka i urbanistka – przez przyjaciół żartobliwie uznawana za Trzynastą Muzę – patronkę pierwszego po wojnie Klubu Literacko-Artystycznego, a później Domu Kultury Środowisk Twórczych Klub „13 Muz”.
Kurcyuszowa zamieszkała w willi przy ulicy Stanisława Wyspiańskiego 7, przejmując jednocześnie po poprzednich właścicielach meble, a także wiele ozdobnych naczyń. Jednym z nich była porcelanowa filiżanka wyprodukowana przez powstałą w 1718 roku Wiedeńską Manufakturę Porcelany, która do 1864 roku funkcjonowała pod patronatem cesarsko-królewskim. Po zamknięciu fabryki, jej wyroby były wciąż kopiowane i powielane przez różne, mniejsze wytwórnie. W celu odnowienia oraz kontynuowania dawnej produkcji, w 1923 roku reaktywowano fabrykę, którą nazwano Augarten, od miejsca w którym funkcjonuje (budynki gospodarcze zamku Augarten).
Filiżanka wraz z innymi pamiątkami została przekazana do zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie po śmierci Heleny Kurcyuszowej w 1999 roku.
Anna Lew-Machniak