- Czcionka:
- Kontrast:
Widok na Stare Miasto od południowego-wschodu - z terenu zakładu kąpielowego wybudowanego przez kupca Augusta Moritza na ob. Kępie Parnickiej w pobliżu Kanału Zielonego. Na I planie ukazano grupę statków cumujących przy wschodnim brzegu Odry. Przeważają wśród nich charakterystyczne płaskodenne barki z okazałym sterem - odrzaki, na których odbywają się czynności typowe dla postoju statku - drobne naprawy sprzętu, mycie naczyń itp. oraz ruch mężczyzn, kobiet, dzieci i zwierząt. W głębi po prawej dwie większe jednostki z rozpostartymi żaglami. W centrum na Odrze drobne łodzie. Na lewym brzegu Odry po lewej przycumowany jest bocznokołowiec parowy "Victoria", dalej mniejsze jednostki żaglowe. Panorama Starego Miasta obejmuje bulwar nadodrzański od budynków zespołu koszarowego Bramy Ślimaczej po lewej stronie, z wielokondygnacyjną zabudową kamienicową wzdłuż rzeki, piętrzące się ponad nim dachy budynków oraz górujące powyżej bryły kościoła św. Jana i św. Jakuba oraz zamku w głębi. Z tyłu po prawej pokazano drewniany Most Długi. Na nabrzeżu typowe scenki z życia codziennego - pranie i suszenie bielizny, podróżni z "Victorii", powóz i przechodnie na moście. Szeroka strefa błękitnego nieba z białymi i szarymi obłokami zajmuje górną połowę obrazu.
Dekoracyjna szeroka, profilowana rama z gipsowym ornamentem roślinnym, złocona.
W 1. połowie XIX wieku powstało wiele panoram Szczecina, ukazujących aktualny wygląd zabudowy miasta z precyzją i dbałością o szczegóły. Wśród nich na uwagę zasługuje obraz olejny z 1839 roku namalowany przez jednego z najbardziej cenionych niemieckich malarzy epoki biedermeieru – Ludwiga Eduarda Lütke (1801–1850), który był autorem między innymi litografii i płócien z pejzażami Szczecina. Obraz z 1839 roku ukazuje widok na Stare Miasto od południowego wschodu, widziane z terenu zakładu kąpielowego wzniesionego przez ówczesnego szczecińskiego kupca i radcę miejskiego Augusta Moritza. Przedstawiona na płótnie zabudowa, jak i bogaty sztafaż portowy, precyzyjnie odzwierciedlają stan rzeczywisty tego fragmentu Szczecina. Malowany z natury obraz wraz z drugą, powstałą jeszcze w 1836 roku wedutą Lütkego z zamkiem książąt pomorskich zamówiony został przez wspomnianego kupca. W 1851 roku obie prace, z dziesięcioma innymi płótnami, Moritz przekazał testamentem mającemu powstać w Szczecinie muzeum. Zaprezentowano je w 1857 roku na pierwszej ekspozycji w tymczasowej siedzibie muzeum. Wedutę z 1839 roku eksponowano pod różnymi tytułami: Ansicht von Stettin von neuen Badehause aus gesehen oraz Ansicht von Stettin vom Badehause des Kaufmanns Hern Moritz. Obraz ze względu na swą wysoką wartość artystyczną został wymieniony w przewodniku po szczecińskim muzeum z 1924 roku. Do zakończenia wojny funkcjonował w muzealnych zbiorach pod tytułem Blick auf das Bollwerk zwischen Johanniskirche und lange Brücke.
Małgorzata Peszko
