- Czcionka:
- Kontrast:
Jasnobrunatne naczynie gliniane o niskiej, przysadzistej formie i wygładzonej powierzchni. Posiada zdobienie ornamentem rytym wokół brzuśca. Jest to typ odmiany AIV wg typologii H. Machajewskiego.
Wazy prezentowanego typu pojawiły się na Pomorzu Zachodnim w 2. połowie III wieku. Ich obecność na ziemiach zachodniopomorskich jest interpretowana jako dowód kontaktów lokalnych społeczności z ludnością obszarów nadłabskich, gdzie tego typu ceramika używana była najwcześniej. Naczynie ma kolor jasnobrunatny i wygładzaną powierzchnię, jest zdobione charakterystycznym dla tej grupy ceramiki ornamentem skośnie rytych linii w układzie zygzaka oraz liniami rytymi horyzontalnie. Ornamentyka tego typu również wiązana jest z wpływami kulturowymi płynącymi na Pomorze Zachodnie z obszarów nadłabskich. Naczynie pochodzi z odkrytego przypadkowo, w 1926 roku, grobu szkieletowego ludności grupy dębczyńskiej w miejscowości Meszne, pow. łobeski. Grupa ta swoją nazwę zawdzięcza miejscowości Dębczyno pod Białogardem i wiąże się z ludnością zamieszkującą Pomorze Zachodnie i Pomorze Przednie między Łebą a Wkrą od III do VI wieku. Pochówek z Mesznego prawdopodobnie znajdował się w obrębie większego cmentarzyska, czego dowodzą inne przedmioty odkrywane w tym miejscu, w tym cztery inne naczynia gliniane, fragment rzymskiego naczynia szklanego oraz naszyjnik z częściowo skręconego srebrnego drutu.
Bartłomiej Rogalski
