• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
kultura łużycka

Amfora miniaturowa

  • wyposażenie grobu
Amfora miniaturowa
79
10
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • cmentarzyska > cmentarzyska ciałopalne, cmentarzyska > cmentarzyska popielnicowe, wyposażenie > wyposażenie grobowe, badania wykopaliskowe, poszukiwania amatorskie, linie, ornamenty, Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Altertumskunde (1824-1945) - kolekcja, Pommersches Landesmuseum in Stettin (1927-1945) > Pommersches Landesmuseum in Stettin (1927-1945) - kolekcja

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/A/14837
  • Autor/Wytwórcakultura łużycka
  • NazwaAmfora miniaturowa
  • Miejsce powstaniaKiekrz (województwo wielkopolskie)
  • Czas powstania[data dookreślenie] > około -1100 - -750
  • Technikalepienie, wypalanie
  • Materiałceramika
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 6.7 cm (wysokość)
      • 4 cm (średnica)
  • Kolekcjaepoka brązu i wczesna epoka żelaza
  • Miejsce zebrania w terenieKiekrz (województwo wielkopolskie)
  • Sposób nabyciapozyskanie własne
  • Odpowiedzialny działDział Archeologii
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Nieprofilowana, miniaturowa amfora bez wyodrębnionego brzuśca, szyjki i wylewu ma kształt walca. Na poziomie 1/3 wysokości naczynka widnieją resztki niewielkiego uszka, a po przeciwnej stronie ślad po drugim. Pod każdym z uszek znajdują się dwa niewielkie koliste dołki. Dno jest wklęsłe. Powierzchnię zdobią dwa dookolne pasma linii rytych: jedno trójliniowe występuje w części przydennej, drugie pasmo dwuliniowe na wysokości uszek. Barwa naczynka jest niejednolita: beżowo-ciemnoszara. Glina zawiera dużą domieszkę miki.

Niewielkich rozmiarów, filigranowe naczynko ceramiczne, wykonane z gliny z domieszką mieniącej się na złoto miki, mierzy zaledwie 6,7 cm wysokości i niecałe 4,0 cm średnicy. Prosty, walcowaty kształt w połączeniu z delikatnym zdobieniem dookolnymi liniami rytymi nadaje mu oryginalny, minimalistyczny charakter. Naczynko miało pierwotnie dwa niewielkie uszka  po jednym pozostał zaledwie ślad, po drugim mały fragment.

Miniaturowy pojemnik pochodzi z bliżej nieopisanego grobu, zarejestrowanego na dużym cmentarzysku ludności kultury łużyckiej w miejscowości Kiekrz pod Poznaniem. Odkrycia stanowiska dokonano przypadkowo w 1847 roku w trakcie wytyczania linii kolejowej łączącej Poznań ze Szczecinem. Podczas przeprowadzonych w owym czasie amatorskich badań wykopaliskowych zarejestrowano w większości pochówki w obrządku ciałopalnym. Liczba naczyń w poszczególnych grobach dochodziła do 13 sztuk, jednak w popielnicach tylko czasami znajdowano przedmioty z brązu. Ogółem wydobyto co najmniej 350 dużych i miniaturowych naczyń o rozmaitych kształtach. Odnotowano także przedmioty rzadziej występujące jako wyposażenie grobowe, jak gliniany róg do picia, grzechotki, czworonożny ptak z gliny oraz sito.

Całość pozyskanych wówczas zabytków została przekazana z inicjatywy króla Fryderyka Wilhelma IV do zbiorów Towarzystwa Historii i Starożytności Pomorza w Szczecinie (Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Altertumskunde), którego działalność monarcha mocno wspierał. W 1956 roku większość znalezisk z Kiekrza przechowywana w szczecińskim muzeum została przekazana do Muzeum Archeologicznego w Poznaniu. Do chwili obecnej w Muzeum Narodowym w Szczecinie pozostały jedynie 23 naczynia, przeważnie niewielkich rozmiarów oraz 2 ceramiczne grzechotki.

Dorota Kozłowska

magazyn