- Czcionka:
- Kontrast:
Kompozycja przedstawia na pierwszym planie kilka kabiet w jasnych chustkach na głowach i ciemnych sukniach pracujących przy naprawie torów kolejowych. Kobiety dynamiczne uderzają młotami w kamienie na rampie kolejnowej. Każda znajduje się w innej fazie ruchu, co nadaje scenie rytm. Analogiczna grupa przedstawiona jest na dalekim planie.
Grafika Selli Hasse, wykonana techniką linorytu i odbita na grubym kremowym papierze, jest siódmą kompozycją z cyklu Rhytmus der Arbeit (Rytm pracy). Brak sygnatury – monogramu SH, wskazuje, że jest to odbitka próbna. Cykl obejmował początkowo sześć linorytów, drzeworyt oraz wykonaną jako linoryt kartę z dedykacją Käthe Kollwitz. Potem oddane zostały jeszcze dwa linoryty. Karta tytułowa nigdy nie została wydana, zachowała się jedynie w formie rysunku projektowego. Artystka pracowała nad cyklem w latach 1912–1916 i opublikowała go w wydawnictwie Victora Singera w Hamburgu w 1916 roku. Scena przedstawia grupę kobiet w roboczych strojach i chustkach na głowach, pracujących przy budowie torów kolejowych. Kobiety ustawione jedna za drugą wykonują dynamiczne ruchy rękoma, tłukąc kilofami kamienie na rampie kolejowej. Każda z robotnic ukazana została w innej fazie ruchu. W dali, w tle, ukazał podobną grupę kobiet.
Sella Hasse urodziła się w 1878 roku w Bitterfeld, zmarła w 1963 roku w Berlinie. Była studentką berlińskiej akademii sztuki. Uczyła się u wybitnych przedstawicieli klasycznego modernizmu – Franza Skarbiny, Waltera Leistikowa i Lovisa Corintha. Na tematykę jej prac i sposób traktowania bohaterów wpłynęła przyjaźń z ekspresjonistką Käthe Kollwitz. Hasse przedstawiała robotników, biedotę miejską, socjalną niedolę kobiet. Pracowała w Berlinie, Hamburgu i Weimarze.
Ewa Gwiazdowska
