• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Grottger Artur (1837–1867) (malarz)

Jeźdźcy

  • obraz
Jeźdźcy
763
158
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • malarstwo polskie
  • portrety konne
  • konie
  • galop

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/SE-M/548
  • Autor/WytwórcaGrottger Artur (1837–1867) (malarz)
  • TytułJeźdźcy
  • NazwaPortret konny
  • Miejsce powstanianieznane
  • Czas powstania1858
  • Materiałtektura
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 16.5 cm (wysokość)
      • 27 cm (szerokość)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Znak odręczny, nalepka/naklejka:
    • częściowo nieczytelny:
    • 17 / X. 1922 […]
    • ; nieznany
    • 2. Sygnatura:
    • AG 1858
    • ; Grottger Artur (1837–1867)
  • Sposób nabyciazakup
  • Odpowiedzialny działDział Sztuki Europejskiej 1800–1945
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Obraz przedstawia dwie konne postaci w galopie. Tło ciemno-sepiowe, konie - pierwszy (wysunięty naprzód) - gniady, drugi siwek. Pierwszy mężczyzna ubrany w czerwoną marynarkę, drugi natomiast w ciemnoszarą. Obaj mają na głowach dżokejki. Pierwszy koń jest niższy od drugiego. Obraz rysowany, później kolorowany.

Artur Grottger malarz i rysownik działający w Wiedniu i Lwowie studiował między innymi w Wiedniu w Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Karla Blaasa, Karla Mayera, Karla Wurzingera, Petera Geigera i Christiana Rubena (w latach 1854–1859). Jest zaliczany do twórców późnego romantyzmu. We Lwowie uczył się między innymi u Juliusza Kossaka. To pod jego wpływem stworzył liczne prace, w których mierzył się z tematem koni. Był to motyw, który często powtarzał się w akwarelach Grottgera z lat pięćdziesiątych XX wieku, niejednokrotnie malowanych podczas podróży i pobytów w majątkach ziemskich przyjaciół i protektorów.

Akwarela Jeźdźcy z 1858 roku została nabyta przez Muzeum Narodowe w Szczecinie w 1962 roku. Obraz na początku został narysowany, a później pokolorowany. Przedstawia konie w galopie, w ciemnej tonacji z kontrastowym przedstawieniem jednego z nich – siwego, drugi – gniady – ukazany został w kolorystyce zbliżonej do tła, w odcieniach rudo-brązowych. Mężczyźni na koniach zostali przedstawieni w marynarkach, jeden w czerwonej, drugi ciemnoszarej oraz w dżokejkach.

Sposób ukazania koni z interesującej nas w tym miejscu pracy bliższy jest temu znanemu z dokonań Piotra Michałowskiego niż Juliusza Kossaka. Szkicowość dodaje lekkości i zwiększa poczucie dynamizmu sceny.

Beata Małgorzata Wolska

magazyn