- Czcionka:
- Kontrast:
Fotografia barwna wykonana w przestrzeni miejskiej, na tle domków jednorodzinnych. Na pierwszym planie mężczyzna siedzący na taborecie, ujęty z profilu. Ubrany jest w zieloną kurtkę, w ręku trzyma parasol, na nogi wkłada kalosze. Po jego lewej stronie znajdują się meble, nieco z tyłu regał z butami, przed nim komoda z lustrem i wieszakiem. W tle powieszona na metalowym stelażu tapeta w paski, imitująca ścianę wnętrza mieszkalnego. Na tapecie zawieszony kalendarz.
Krzysztof Olszewski, pseudonim artystyczny KED (ur. 1970), jest artystą pracującym na pograniczu różnych dziedzin sztuki. Fotografia w jego twórczości jest gatunkiem uprzywilejowanym i stanowi najczęściej efekt końcowy podejmowanych przez niego działań. Dochodzenie do momentu, w którym dzięki migawce aparatu może postawić przysłowiową „kropkę nad i” ma w przypadku twórczości Olszewskiego fundamentalne znaczenie. Cykl „Wystaw[k]a”, w ramach którego powstało kilkanaście fotografii (dwie spośród nich trafiły do zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie), pochodzi z 2007 roku i jest przykładem charakterystycznej dla artysty metody pracy. W projekcie „Wystaw[k]a” wykonanie zdjęć było ostatnim ogniwem rozłożonego na trzy etapy procesu tworzenia dzieła. W fazie przygotowawczej powstał materiał wyjściowy. W tym przypadku była to robocza dokumentacja zdjęciowa wykonana przez Olszewskiego podczas podróży po Europie. Jej celem było sfotografowanie tzw. wystawek, czyli wystawianych przed domy rzeczy, których dotychczasowi właściciele chcieli się pozbyć. W fazie drugiej materiał ten posłużył do wyboru miejsc i przedmiotów, z których stworzył aranżacje nowych, fikcyjnych przestrzeni mieszkalnych – pokojów, korytarzy, kuchni i łazienek zbudowanych ze starych, porzuconych przedmiotów. Przygotowane w ten sposób aranżacje, które – używając terminologii współczesnej sztuki – są artystycznymi instalacjami, powstały w otwartej przestrzeni miejskiej. Obsadzając siebie w roli ich nowego użytkownika, Olszewski odgrywa w tak stworzonej scenografii sceny z życia codziennego. W ten sposób wprowadza do projektu elementy performance – gatunku twórczości, w którym sam artysta i podejmowane przez niego działania stają się tworzywem sztuki. Finalna seria fotograficznych kadrów stanowi tu zwieńczenie procesu łączącego w sobie elementy charakterystyczne dla kilku sposobów artystycznej wypowiedzi.
Magdalena Lewoc