Tarcza z podziałką godzinową w zapisie rzymskim i podziałką minutową w zapisie arabskim. Zegar dwuwskazówkowy z dodatkową małą tarczka w środku z podziałką sekundową (?), w dolnej części tarczy datownik. W narożnikach prostokątnej tarczy znajduje się złoty ornament ażurowy, w którym zatopione są twarze maszkaronów. W górnej półkolistej części analogiczny ornament z zatopionymi w nim wężowo-skrzydlatymi stworzeniami. mechanizm napędzany energią dwóch zwiniętych sprężyn. Brak wychwytu (?). System kół zębatych odmierzających poszczególne jednostki czasu, gong w górnej części, brak obudowy.
Zapotrzebowanie na zegary spowodowało rozpoczęcie na przełomie XIV/XV stulecia w Anglii, Francji, Niemczech oraz Holandii rozwoju zegarmistrzostwa, tj. rzemiosła zajmującego się wytwarzaniem, a także naprawą i konserwacją zegarów. Począwszy od XVIII wieku zaczęły powstawać pierwsze manufaktury, a na początku XIX stulecia również fabryki zajmujące się ich produkcją. Ten rodzaj rzemiosła równie intensywnie rozwijał się na Pomorzu Zachodnim. W historii tutejszego zegarmistrzostwa szczególne miejsce zajął Casper Nitard, osiemnastowieczny rzemieślnik dworski ze Szczecina, urodzony w Drawsku Pomorskim. W 1693 roku na okoliczność uczczenia zwycięstwa Szwedów w wojnie z Brandenburgią wykonał, według projektu Johanna von Goethe, barokowy zegar który został umieszczony na Wieży Zegarowej na Zamku Książąt Pomorskich. W swoim dorobku posiadał również znajdujący się obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie zegar typu szafkowego. Obiekt ten został zakupiony w 1995 roku dzięki pomocy finansowej Towarzystwa Przyjaciół Szczecina od państwa Szumowskich, u których w domu w Choszcznie został odnaleziony.
Anna Lew-Machniak