- Czcionka:
- Kontrast:
Srebrny puchar z pokrywą, w formie kielicha. Stopa okrągła z profilowanym otokiem. Brzeg stopy z wąską kryzą i cokolikiem. Dolna część płaszcza stopy ozdobiona repusowanym ornamentem typu lambrekinowego. Trzon tralkowy oddzielony od stopy i czary pierścieniem zdobionym ukośnym repusowaniem. Tralka z wybrzuszeniem w górnej części nawiązującym do formy nodusa, podzielona jest w pionie na 8 wydłużonych puklowań, w centrum znajdują się grawerowane medaliony z tarczą herbową i ornamentem roślinnym. Ponad owalnym zamknięciem puklowań silne przewężenie o charakterze wklęsłej obrączki. Czara w kształcie odwróconego dzwonu ozdobiona jest w dolnej części niskim puklowanym koszyczkiem z wybrzuszeniem, oddzielonym od płaszcza czaszy wąskim pierścieniem z ornamentem perełkowym. Gładką, rozszerzającą się ku górze powierzchnię czary zdobi dekoracja nakładkowa. Po jednej stronie personifikacja sprawiedliwości - Temida z opaską na oczach, z wzniesionym mieczem w lewej i dwuszalkową wagą w prawej ręce. Postać ujęta w otwarty górą wieniec z liści dębowych z żołędziami (niektóre niemal pełnoplastyczne). Po przeciwnej stronie zamknięty wieniec z liści i kiści winorośli (także częściowo pełnoplastyczny) zakończony dołem dwoma mieczami umieszczonymi na pierścieniu koszyczka czary. Wewnątrz wieńca grawerowana dedykacja ozdobną pisanką: Dem | Herrn Land- und | Stadtgerichts-Rath | Hartwig | bei Niederlegung Seines | Amtes | am 31ten Marz 1840 | von | den Subaltern Beamten | des Land u. Stadtgerichts | in Stettin. Pokrywa złożona z profilowanej kryzy i dwudzielnego płaszcza, którego części wymodelowane z wklęsłych, rozszerzających się ku dołowi kwater, rozdziela pierścień z granulacją. Wyniesiony w centrum pokrywy uchwyt wieńczący w formie bogato zdobionego kwiatonu. Wnętrze czary i pokrywy złocone, poszczególne części pucharu skręcone śrubami.
W Szczecinie począwszy od zakończonej w 1243 roku lokacji miasta organem samorządowych władz miejskich o charakterze sądowniczym był sąd miejski, zwany także ławą miejską. Ławników, zobligowanych do wydawania wyroków w sprawach karnych i cywilnych dotyczących mieszkańców Szczecina oraz przedmieścia, wybierała, w porozumieniu z ówcześnie panującymi książętami z dynastii Gryfitów, rada miejska. Osobną jurysdykcję sprawowała instytucja kościelna oraz dwór książęcy. Sąd Miejski mieścił się w Starym Ratuszu, ulokowanym na Rynku Siennym.
Na początku XVI stulecia, poprzez reformy księcia Bogusława X, zakazano łączenia funkcji radcy miejskiego z funkcją ławnika. Kolejną istotną zmianą w miejskim sądownictwie było wprowadzenie w 1723 roku tzw. Pruskiego Regulaminu Ratuszowego, który zmniejszył liczbę ławników z ośmiu do czterech, zaś dyrektorem sądu stawał się trzeci burmistrz.
Na początku XIX wieku w Szczecinie oprócz ławy miejskiej funkcjonował sąd Fundacji Mariackiej, sąd Fundacji św. Jana oraz sąd kolonii francuskiej. Aby zlikwidować takie rozdrobnienie instytucji sądowniczych, utrudniające sprawne funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości w mieście, w 1811 roku złączono je z sądem ławy miejskiej, który podlegał Wyższemu Sądowi Krajowemu w Szczecinie.
Jednym z członków szczecińskiego sądu miejskiego był niejaki Hartwig, który 31 marca 1840 roku odszedł z piastowanego stanowiska. Dowiadujemy się o tym wydarzeniu z inskrypcji wygrawerowanej na srebrnym pucharze z pokrywą, zdobionym płaskorzeźbą Temidy ujętej w wieniec z liści dębu, znajdującym się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie. Ozdobne naczynie zostało ofiarowane ustępującemu z posady urzędnikowi przez jego współpracowników.
Małgorzata Peszko
