Fotel, krzesło z podłokietnikami o konstrukcji ramowej z pionowym oparciem. Nogi proste o przekroju prostokątnym, łączone ośmioma toczonymi podpórkami. Dwie przednie z delikatnym wzorem geometrycznym wykonanym techniką snycerską. Siedzisko trapezowate, wyplatane wikliną. Pomiędzy siedziskiem, dolną częścią oparcia i poniżej podłokietników 3 ażurowe, ozdobnie wycięte listwy z motywem koła, będące zarazem elementem konstrukcji. Podłokietniki lekko esowato wygięte, przez kształt siedziska, rozchodzą się na zewnątrz. Ramę oparcia stanowią wydłużone tylne nogi krzesła z falistym ornamentem snycerskim i zwieńczeniem każdej z nich w postaci płaskiej, okrągłej gałki z rytym krzyżem. W ramę, w jej górnej części wpuszczona deska, jej górne krawędzie z dwoma niewielkimi łukowatymi wycięciami przy rogach. Powierzchnia deski, z wyraźnie widoczną strukturą drewna, bogato zdobiona intarsją w dwóch odcieniach drewna. W środkowej części prostokąt wyznaczony ciemniejszym kolorem, w środku którego symetrycznie umieszczone ptaki, prawdopodobnie pawie, siedzące na stylizowanych gałęziach tulipanów i słoneczników (?). Nad prostokątem napis: Peter Buhr, pod nim: Anno 1801, po bokach motywy florystyczne.
Fotel, czy też krzesło z podłokietnikami nawiązujący do renesansowych krzeseł o ramowej konstrukcji z pionowo wznoszącym się oparciem, poprzeczkami łączącymi nogi i często z wyplatanym siedziskiem.
Tak wyglądający mebel został przyswojony przez ludowe meblarstwo już w XVII wieku i spotykamy go na terenie całej Europy tak we Francji i Holandii, jak i na Węgrzech czy w Polsce. Nabrał też z czasem swoistych cech lokalnych pod względem kształtów i dekoracji.
Fotel będący w zborach Muzeum Narodowego w Szczecinie jest cennym obiektem z tej grupy zabytków. Został wykonany niezwykle starannie z wykorzystaniem różnych technik zdobienia drewna, jak snycerka, czyli dekoracyjne rzeźbienie w drewnie oraz intarsja, polegająca na układaniu wzorów lub obrazów na jednolitym tle za pomocą innych gatunków drewna. Choć rzemieślnik będący wykonawcą nie jest znany, to z całą pewnością była to kosztowna praca na zamówienie. Krzesło powstało w 1801 r. dla Petera Buhra, który choć mógł, to prawdopodobnie nie był osobą zamawiającą. Wyjaśnienie pośrednio niesie intarsjowana dekoracja o symbolicznym przesłaniu. Pawie i tulipany to zaklęcie szczęścia, sukcesu i bogactwa. Słonecznik symbolizuje słońce, a więc źródło życia i płodności. Podobne znaczenie mają gałązki układające się w drzewo życia.
Metafory zawarte w przedstawieniach i motywach dekoracyjnych zdobiących fotel wraz z inskrypcją sugerują, że Peter Buhr otrzymał fotel w prezencie w związku z ważną okazją, prawdopodobnie w dniu swego ślubu w 1801 r., a dar był wielce znaczący zarówno dla darczyńcy jak i obdarowanego.
Iwona Karwowska