• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Autor nieznany

Znaczek dla psa

  • zawieszka, identyfikator (plakietka)
Znaczek dla psa
389
65
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • Hundemarke
  • znaczek dla psa
  • żeton dla psa
  • zwierzęta w przedwojennym Szczecinie

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/H-Sp/163
  • Autor/WytwórcaAutor nieznany
  • NazwaZnaczek dla psa
  • Miejsce powstaniaSzczecin (województwo zachodniopomorskie)
  • Czas powstaniaokoło 1929
  • Technikabicie
  • Materiałmetal
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 3 cm (wysokość)
      • 2.5 cm (szerokość)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Napis:
    • wybity wklęsło:
    •  1155
    • 2. Napis:
    • wybity wypukło:
    • 1929 | STETTIN | II
    • 3. Znak:
    • wypukły profil psa pyskiem zwróconego w lewą stronę z podniesioną i zgiętą przednią, lewą łapą, pysk i ogon uniesione do góry:
  • Sposób nabyciadar
  • Odpowiedzialny działMuzeum Historii Szczecina
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Metalowy znaczek dla psa z prostokątnej blaszki z zaokrągleniem na środku górnej krawędzi. W zaokrągleniu dziurka na wylot. Na awersie u dołu wybity dużymi cyframi wklęsły numer 1155. Nad numerem wypukła profil psa w ruchu pyskiem zwróconego w lewą stronę. Lewa łapa zgięta, pysk i ogon uniesione do góry. Na rewersie wybity wypukły napis w 3 wierszach: 1929 | STETTIN | II. Otok awersu i rewersu perełkowy.

W końcu XIX stulecia po zburzeniu fortyfikacji w Szczecinie zamożniejsi mieszczanie zaczęli przenosić się z ciasno zabudowanych i przeludnionych terenów Starego Miasta do nowych dzielnic powstających na przedmieściach. Początkowo na obszarze zniesionych umocnień powstały nowoczesne kamienice Nowego Miasta, a następnie dzielnice willowe bardziej oddalone od centrum. Rozwój gospodarczy wpłynął także na rozbudowę infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej, w której swą aktywność coraz częściej zaznaczało bogate i średnio zamożne mieszczaństwo.

Wydaje się, że wszystkie te czynniki sprzyjały posiadaniu, nie rzadko rasowych, czworonogów w gospodarstwach domowych, czy też trzymaniu ich na swych posesjach by ostrzegały przed złodziejami. Pilnowały chociażby przedwojennego gmachu Muzeum Miejskiego (Stadtmuseum Stettin) na Hakenterrasse (Wały Chrobrego).

W Szczecinie, jak i w innych miastach niemieckich czy polskich tego okresu, psy zaopatrywane były w specjalne metalowe znaczki, które przybierały trójkątne, prostokątne czy nawet sercowate kształty. Dzięki zachowanemu w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie psiemu identyfikatorowi wiadomo, że w 1929 roku szczecińskie zawieszki dla psów były prostokątne z dużym uszkiem i sylwetką psa w ruchu z profilu.

Tego rodzaju znaczek na szyi czworonoga był dowodem opłacenia przez jego właściciela podatku rocznego. Blaszka stanowiła również znak dla hycla, że zwierzę ma właściciela, więc nie jest bezdomne i nie należy go łapać. Kształt psich identyfikatorów, zwanych w języku niemieckim Hundemarke, zmieniany był każdego roku, tak by hycel mógł nawet z dalszej odległości rozpoznać, czy za zwierzę opłacono aktualnie obowiązującą opłatę.

Być może w przedwojennym Szczecinie, podobnie jak w Warszawie, osoby, które przybywały do miasta wraz ze swoimi pupilami i nie pozostawały w nim dłużej niż miesiąc, były zwalniane z opłat za czworonoga. Specjalnymi żetonami mogły dysponować także szczecińskie hotele, które rozdawały je gościom podróżującym ze swymi psami.

Małgorzata Peszko

magazyn