Metalowy pojemnik z pokrywą służący do przechowywania odpadków. Pojemnik zaopatrzony w dwa boczne uchwyty do transportu ręcznego oraz zaczep służący prawdopodobnie do przewozu pojemnika na specjalnym wózku transportowym. Klapa uchylna połączona zawiasem z korpusem pojemnika.
Wraz z zapoczątkowaną w XVIII stuleciu rewolucją przemysłową nastąpiło gwałtowne nasilenie problemów związanych z niedostatecznym rozwojem w miastach gospodarki odpadami. Rozwój przemysłu nasilił problem utylizacji odpadów na niespotykaną wcześniej skalę. Rozpoczęte wówczas procesy uprzemysłowienia spowodowały znaczny wzrost ilości odpadów, wytwarzanych już nie tylko przez mieszkańców, ale i przez manufaktury. W efekcie władze wielu miast zaczęły prowadzić w miarę racjonalną i efektywną gospodarkę wywozu odpadów, tworząc zarówno pierwsze spalarnie śmieci, jak również pojemniki do ich składowania. Podobnie było również w przypadku przedwojennego Szczecina, gdzie w 1934 roku gospodarkę odpadami przejęło przedsiębiorstwo miejskie, które oddało do dyspozycji mieszkańców blisko 13 tysięcy pojemników na odpady o różnej wielkości. Wyprodukowane zostały przez firmę „Schmidt und Mellmer” z Weidenau, podmiejskiej części miasta Siegen położonego w niemieckiej Nadrenii Północnej–Westfalii, które od 1924 roku prowadzone było przez Heinricha Erharda pochodzącego ze Szczecina. W efekcie podjętych wówczas działań stolica dawnej Prowincji Pomorskiej należała do miast przodujących w zakresie nowoczesnego wywozu odpadów.
Anna Lew-Machniak