Butelka piwówka z grubego szkła butelkowego, przeźroczysta z odcieniem szmaragdowo-zielonym. Szyjka bez wyodrębniania zakończona pogrubieniem z dwoma otworami do zamknięcia pałąkowego (brak) u dołu. Czytelne szwy boczne. Dno wklęsłe.
Butelkę po piwie znaleziono w zasypanej w czasie wojny piwnicy jednej z kamienic przy ulicy Panieńskiej w Szczecinie, podczas przeprowadzonych tam w 1996 roku prac archeologicznych kierowanych przez Pracownię Archeologiczno-Konserwatorską Pracownia Konserwacji Zabytków w Szczecinie. Obiekt został wyprodukowany w przedwojennym zakładzie browarniczym prowadzonym przez Richarda Jagowa, który począwszy od 1925 roku obok sprzedaży piwa okresowo prowadził również hurtownię tego trunku, a także wytwórnię wody mineralnej. Jako renomowany hurtownik był w Szczecinie przedstawicielem takich browarów jak „Schultheiss-Patzenhofen”, „Koestritzer”, „Engelhardt”, a także „Berliner Schlossbrauerei”. Produkowane przez niego piwo było rozlewane do specjalnie wytwarzanych butelek z wytłaczanymi napisami informującymi o przedsiębiorstwie. W krótkim czasie stały się one swoistą wizytówką firmy. Początkowo przedsiębiorstwo funkcjonowało przy Hohenzollernstrasse 7 (obecnie ulica Bolesława Krzywoustego), a począwszy od 1930 roku przy Stoltingstrasse 7 (obecnie ulica Królowej Jadwigi). Prowadzona przezeń działalność wstrzymana została dopiero w 1943 roku, w okresie pierwszych nalotów alianckich na Szczecin.
Anna Lew-Machniak