Butelka piwówka z grubego szkła butelkowego w kolorze ciemnego brązu. Szyjka wyodrębniona, lekko poszerzona w środku, zakończona poszerzeniem z otworami na zamknięcie pałąkowe w dolnej części. Dno płaskie, zagłębione z sopelkiem w centrum. Kapsel z białego porcelitu na pałąku z drutu żelaznego.
Butelka po piwie została znaleziona w zasypanej podczas bombardowań wojennych piwnicy jednej z kamienic przy ulicy Panieńskiej w Szczecinie, podczas przeprowadzonych tam w 1996 roku prac archeologicznych, kierowanych przez Pracownię Archeologiczno-Konserwatorską Pracownia Konserwacji Zabytków w Szczecinie. Obiekt został wyprodukowany przez „Stettiner Bergschloss Brauerei” – jeden z pierwszych i największych zakładów browarniczych na terenie Szczecina, powstały w 2. połowie XIX stulecia przy Pommerensdorferstrasse 23/24 (obecnie ulica Chmielewskiego). W 1868 roku przedsiębiorstwo wykupił Rudolf Rückforth, który dzięki udanym inwestycjom w nowinki technologiczne znacznie poszerzył możliwości produkcyjne przedsiębiorstwa, dostosowane do stale rosnącego popytu na złoty trunek. W latach dwudziestych XX stulecia browar był już potentatem, dysponującym olbrzymimi składami, fabryką słodu, maszynami chłodniczymi, a także własną elektrownią. Uruchomiona została również automatyczna rozlewnia piwa, które wlewano do specjalnie produkowanych butelek, z charakterystycznym przedstawieniem Gryfa trzymającego beczkę i stojącego na szarfie. Wizerunek ten widniał również m.in. na etykietach i podstawkach, które szybko stały się symbolem i wizytówką zakładu. Przedsiębiorstwo „Stettiner Bergschloss Brauerei” zaprzestało działalności dopiero podczas drugiej wojny światowej.
Anna Lew-Machniak