Brzytwa

• Sygnatury / Napisy / Znaki
  • 1. Napis:
  • na rękojeści ostrza zwężonej i wygiętej na końcówce napis: 42 F.KLAAS STETTIN:
  • 42 F.KLAAS STETTIN
  • ; Klass Friedrich Stettin
• Sposób nabyciadar
• Odpowiedzialny działMuzeum Historii Szczecina
• WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Brzytwa w oprawie połączonej nitami. Rękojeść ostrza zwężona i wygięta. Oprawa dwuczęściowa brązowo-żółta typu kościanego.

Najstarsze akcesoria do golenia znane z wykopalisk archeologicznych wykonywane były z krzemienia lub muszli. Z czasem zastąpiły je metalowe, specjalnie wyostrzone nożyki, z których na przełomie XIX i XX stulecia wyewoluowały brzytwy w postaci znanej do dzisiaj. Ważnym ośrodkiem ich produkcji było miasto Solingen w północnych Niemczech, które od średniowiecza znane było z wytwarzanych tam metalowych narzędzi tnących. Manufaktury zajmujące się wytwarzaniem tego rodzaju narzędzi istniały również w przedwojennym Szczecinie. Mieszkańcy mogli się w nie zaopatrzyć m.in. w wytwórni „Klass Friedrich Stettin”. Wyprodukowane tam brzytwy w eleganckich, dwuczęściowych oprawach, stanowiły wyposażenie wielu mężczyzn, dla których golenie było podstawą codziennej higieny. Akcesoria tej manufaktury można było odnaleźć także w funkcjonujących w mieście golarniach, które najczęściej były połączone z zakładami fryzjerskimi. Z czasem zapotrzebowanie na brzytwy firmy „Klass Friedrich Stettin”, podobnie jak i innych wytwórni, zaczęło stopniowo maleć. Tego rodzaju narzędzia coraz częściej były bowiem wypierane przez znacznie wygodniejsze w użyciu maszynki do golenia.

Anna Lew-Machniak