- Czcionka:
- Kontrast:
Mały gobelinek o tematyce bukolicznej, prawdopodobnie z podtekstem alegorycznym, przedstawiający w warstwie wizualnej rodzinną scenę w ogrodzie. Oprawiony w ramkę drewnianą fornirowaną, ze złoconą profilowaną krawędzią wewnętrzną. Scena ukazuje po lewej stronie kobietę, a po prawej mężczyznę siedzących na kamiennej półkolistej ławce, stanowiącej architektoniczną oprawę budowli ogrodowej o formie edikuli (fontanny?). Pomiędzy nimi stoi dziewczynka. Zamyślony mężczyzna wspiera głowę na ręce opartej na zaplecku ławki, dziecko wyciąga ku niemu rękę, a kobieta spogląda w górę na wzlatującego w powietrze ptaka trzymanego przez nią na wstążce. U stóp dziewczynki leży drewniana (wiklinowa) klatka dla ptaka, przed nią kapelusz. Kobieta ze spiętymi w kok włosami ubrana jest w suknię z szerokim dekoldem i długimi rękawami, spod podwiniętej spódnicy spiętej w krynolinę wysunięta jest spódnica spodnia; dziewczynka w stroju i uczesaniu dorosłej damy, lewą ręką trzyma fragment spódnicy matki; mężczyzna o długich pofalowanych włosach okrytych niewielkim kapelusikiem, w spodniach do kolan i kurtce zapinanej pod szyję, spod której wystają koronkowe wykończenia koszuli. Na jego prawym kolanie przerzucony jest fragment tkaniny, którą przykryto skraj ławki wraz z opraciem. Sceną ramuje szeroka, wtapiająca się w pejzaż bordiura utworzona z liści akantu, wici roślinnej i kwiatów. Kolorystyka monochromatyczna w tonacji miodowo-beżowo-czarnej.
„Nauczyciel jest jak ten pies na polowaniu, który wytropi zająca węchem. Ja też dostrzegam budynek i wiem, że to na pewno jest szkoła” – tak wspominała po latach Janina Szczerska (ur. 22 października 1897 roku w Stryju, zm. 10 lipca 1981 roku w Szczecinie), polska nauczycielka i pedagog, która latem 1945 roku podjęła się utworzenia w zniszczonym przez wojnę Szczecinie pierwszej polskiej szkoły ponadgimnazjalnej. Swoją misję rozpoczęła od zajęcia budynku przy ówczesnej ulicy Barnima 12 (obecnie al. Piastów), w którym przed wojną mieściło się gimnazjum męskie. Z inicjatywy Janiny Szczerskiej do pomocy przy pracach remontowych włączyło się wojsko, a także przyszli wychowankowie wraz z rodzicami. Przystąpiono do porządkowania budynku, wynoszenia zbędnych sprzętów oraz gromadzenia podstawowego wyposażenia budynku szkolnego. Dzięki intensywnej pracy 2 września 1945 roku udało się zainaugurować pierwszy w powojennym Szczecinie rok szkolny. Janina Szczerska chcąc być blisko prowadzonej przez siebie placówki zajęła mieszkanie w kamienicy przy ulicy Barnima 66 (obecnie Al. Piastów), w którym poprzedni mieszkańcy pozostawili wyposażenie, w tym m.in. gobelin o tematyce bukolicznej, który zgodnie z testamentem został po śmierci Szczerskiej przekazany do zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Anna Lew-Machniak
