Stolik z prostokątnym blatem ze ściętymi narożami i sfazowaną krawędzią, ozdobiony intarsją w formie wąskiego otoku z geometrycznym wzorem. Ścianka pod blatem o wybrzuszonej linii przekroju kryje szufladę z mosiężnym okuciem z dziurką do klucza i ruchomym uchwytem w centrum ścianki czołowej. Stolik wsparty na nodze w formie wydłużonej ośmiobocznej tralki gruszkowej, opartej przewężonym profilem na ośmiobocznym trzonie, do którego przymocowane są po przekątnej cztery nóżki składające się z dwóch odwróconych i połączonych esownic. Wewnątrz stolika znajduje się szuflada, która podzielona jest na jedenaście symetrycznie rozmieszczonych przegródek różnej wielkości, z krawędziami podmalowanymi na czarno.
Stolik przeznaczony do robótek ręcznych, zwany niciakiem, stanowił element wyposażenia prywatnego mieszkania Janiny Szczerskiej (ur. 22 października 1897 roku w Stryju, zm. 10 lipca 1981 roku w Szczecinie) – nauczycielki, dyrektorki I Liceum Ogólnokształcącego, pionierki Szczecina. Mebel ten został przekazany Muzeum Narodowemu w Szczecinie na podstawie zapisu testamentowego sporządzonego 1 września 1976 roku. Projekt niciaka powstał najprawdopodobniej na przełomie XVII/XVIII wieku w Anglii, jednak największą popularnością wyroby tego typu cieszyły się w okresie biedermeieru, w XIX stuleciu. Przeznaczane głównie do salonów i pokojów zajmowanych przez kobiety, tzw. buduarów, z możliwością przenoszenia do innych pomieszczeń, stanowiły niezwykle dekoracyjne oraz funkcjonalne wyposażenie domów mieszczańskich. Charakterystycznym elementem stolika jest ozdobny uchylny blat, a także szuflada bądź szuflady z przegródkami na przybory do szycia, dzięki czemu kobiety pracujące nad haftami lub szydełkujące miały wszystkie niezbędne narzędzia w zasięgu ręki. Niekiedy niciak połączony był również ze stolikiem do gry bądź pisania, co miało świadczyć o jego ekskluzywności.
Anna Lew-Machniak