• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
nieznany (rzemieślnik) - Słowianie

Zawieszka okrągła

  • ozdoba, biżuteria, zawieszka
Zawieszka okrągła
1287
287
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • wczesne średniowiecze
  • ozdoby
  • złotnictwo

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/A/22215/6
  • Autor/Wytwórcanieznany (rzemieślnik) - Słowianie
  • NazwaZawieszka okrągła
  • Czas powstania951 - 1000
  • Technikakucie, cięcie, granulacja, filigran
  • Materiałsrebro
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 2.7 cm (wysokość)
      • 2.5 cm (średnica)
  • Kolekcjaśredniowiecze
  • Miejsce zebrania w terenieKurowo (województwo zachodniopomorskie)
  • Odpowiedzialny działDział Archeologii
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Okrągła zawieszka wycięta ze srebrnej blachy o średnicy 2,5 cm, wraz z pasmem zawiniętym w rurkowate uszko. Zdobiona jest po jednej stronie trzema guzkami, z których każdy jest otoczony wieńcem przylutowanych półkolistych granulek. Również na każdym z guzków znajdują się po trzy granulki. Na pozostałej powierzchni blaszki znajdują się cztery promieniście rozłożone pola wypełnione ornamentem trójkątów wykonanym w technice granulacji oraz łańcuszkiem półjodełki. Uszko, również zdobione jest granulkami. Do tylnej, niezdobionej strony, od boków uszka do około połowy wysokości okrągłej części, przylutowane są wąskie pasemka blachy wzmacniające zawieszkę. Zarówno uszko jak i zawieszka właściwa poniżej linii guzków są pęknięte.

Zawieszka srebrna ze skarbu odkrytego podczas prac rolnych w 1859 roku w Kurowie, pow. koszaliński jest elementem skarbu srebrnych monet i ozdób z końca X wieku umieszczonych w naczyniu glinianym. Okrągła zawieszka została wycięta ze srebrnej blaszki wraz z niewielkim występem zawiniętym w rurkowate uszko. Po jednej stronie jest zdobiona trzema guzkami obwiedzionymi srebrnymi granulkami. Na każdym z guzków znajdują się po trzy granulki. Pomiędzy nimi widnieje ornament geometryczny wykonany w technice granulacji.

Zawieszki tego typu należą do ozdób rzadko odkrywanych, najczęściej w północnej Polsce. Swoją formą przypominają wisiorki brakteatowe rozpowszechnione, poza Norwegią, w Skandynawii od X wieku. Pomorscy wytwórcy utrzymali okrągłą formę tych ozdób, nadając im zachodniosłowiańską ornamentykę w postaci guzków i granulacji. Odkrywane są najczęściej w skarbach datowanych na X–XI wiek. Z uwagi na obszar występowania w strefie nadbałtyckiej można przypuszczać, że okrągłe zawieszki srebrne z terenu Pomorza są efektem kontaktów kulturowych, przyswajania obcych wzorców i dostosowywania ich do własnych upodobań estetycznych.

Ewa Górkiewicz-Bucka

wystawa

Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Tradycji Regionalnych, ul. Staromłyńska 27, Szczecin