Głowa arcykapłana

• Sygnatury / Napisy / Znaki
  • 1. Napis:
  • piórem w tonie brunatnym:
  • No 2001
  • ; nieznany
  • 2. Napis:
  • piórem w tonie brunatnym:
  • f. 1.
  • ; nieznany
  • 3. Napis:
  • piórem w tonie brunatnym częściowo zamazany wymiar:
  • 36 x
  • ; nieznany
  • 4. Napis:
  • ołówkiem:
  • 365
  • ; nieznany
  • 5. Pieczęć:
  • pieczęć okrągła, brunatna z napisem w otoku i głową gryfa w lewym profilu w polu oraz data ołówkiem:
  • Museum Stettin 1907
  • ; Museum der Stadt Stettin (1913-1945)
  • 6. Napis:
  • herb na owalnym tle zwieńczonym kulą i lilią:
  • ; nieznany
  • 7. Znak wodny:
• Kolekcjarysunek włoski
• Sposób nabyciapozyskanie własne
• Odpowiedzialny działDział Sztuki Dawnej
• WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego, prostokątnego papieru weneckiego o ściętym górnym lewym rogu i nieregularnie obciętym prawym boku. Szkic głowy starca o bujnej, falującej brodzie i długich włosach. Ma ostro zarysowany, szpiczasty nos i lekko uwydatnione, ściągnięte brwi. Dwurożna mitra zdobiona klejnotami, noszona m.in. przez arcykapłanów żydowskich, dość głęboko nasunięta jest na jego czoło. Starzec przekrzywiając głowę na bok patrzy w prawo. Głowa ukazana została na wprost, w skrócie perspektywicznym od góry. Szkic wykonany szybkimi, mocnymi szrafowaniami bez odrywania ręki od papieru. Biele kłądzione łukowatymi kreskami zaznaczają kontrast między oświetloną i zacienioną częścia twarzy. Na verso znajduje się zarys profilu męskiego z krzaczastymi brwiami.

Rysunek Giambattisty Tiepola przedstawia głowę duchownego nakrytą mitrą zdobioną szlachetnymi kamieniami. Szkic ukazuje w perspektywicznym skrócie od góry srogą, ascetyczną twarz starca, okoloną bujnym zarostem. Nie wiadomo, do jakiej kompozycji posłużył omawiany szkic. Utrwalony na nim typ głowy spotykany jest także na kilku kompozycjach syna artysty, Giandomenica. Podobne ujęcie, różniące się szczegółami, takimi jak kształt mitry i forma klejnotu nad czołem, Giandomenico zastosował w 1780 roku na szkicowanej piórkiem w tuszu i akwarelą kompozycji Obrzezanie Chrystusa z cyklu Wielkiej serii biblijnej.

Giambattista wykonał rysunek czarną i białą kredką na niebieskim papierze weneckim ze znakiem wodnym papierni, przedstawiającym herb na owalnym tle, zwieńczony kulą i lilią. Na verso, czyli odwrotnej stronie karty papieru, naszkicował profil mężczyzny z krzaczastymi brwiami. Rysunek jest jedną z 36 prac osiemnastowiecznej, weneckiej rodziny Tiepolo. Skomplikowane losy dzieł niezwykle utalentowanych i sławnych artystów z rodziny Tiepolów ustalił angielski badacz Georg Knox. Z Włoch trafiły do Niemiec, do monachijskiego malarza dworu bawarskiego, następnie do Wirtembergii, w końcu do Szczecina. Obecnie znajdują się w Gabinecie Grafiki Muzeum Narodowego w Szczecinie.

Ewa Gwiazdowska