- Czcionka:
- Kontrast:
Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego papieru weneckiego w kształcie prostokąta. Szkic głowy kobiecej, interpretowanej jako Kleopatra, o pełnych rysach, zwróconej w lewo, wykonany czarną i białą kredką. Głowę zdobią perły, wplecione we włosy częściowo upięte do góry i splecione z tyłu głowy. Naszyjnik z pereł umieszczony wysoko pod szyją. Rysunek jest szkicem przygotowawczym do postaci Kleopatry na fresku Spotkanie Antoniusza i Kleopatry wymalowanym w salonie Palazzo Labia w Wenecji.
Głowa Kleopatry, rysunek Giambattisty Tiepola, przedstawia młodą kobietę z wykwintną fryzurą zdobioną perłami. Kobieta z pewną obawą spogląda w bok, jakby przeczuwając zły los, który przyniosło jej poznanie Marka Antoniusza, ambitnego wodza rządnego władzy. Kleopatra, ostatnia królowa hellenistycznego Egiptu (51–30 p.n.e.) poznała Marka Antoniusza – wodza i polityka rzymskiego, jednego z trzech współwładców starożytnego Rzymu, tak zwanego triumwira, podczas jego podróży po wschodnich prowincjach państwa. Została jego kochanką, a po finansowanych przez nią nieudanych kampaniach wojennych i posunięciach politycznych Antoniusza oboje popełnili samobójstwo.
Rysunek wykonany czarną i białą kredką na niebieskim papierze produkowanym w Wenecji, to szkic głowy Kleopatry do fresku Spotkanie Antoniusza i Kleopatry, malowidła ściennego z 1645 roku zdobiącego salon Palazzo Labia w Wenecji. Georg Knox, badacz twórczości rodziny Tiepolo, wysunął przypuszczenie, że na szkicu została sportretowana Anna Maria Tiepolo, jedna z córek artysty.
Ewa Gwiazdowska
