• Czcionka:
  • Kontrast:
następny obiekt
Klinger, Max (Lipsk 1857- Gorssjena 1920) (rytownik) - Verlag Fritz Gurlitt (Berlin, nie przed 1880-1943) (wydawca)

Wiosenny dzień

  • grafika
Wiosenny dzień
868
124
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • grafika (sztuka) > grafika niemiecka
  • klassische Moderne (sztuka)
  • dzieci
  • kobiety
  • mężczyźni
  • wiosna
  • starość
  • młodość
  • dzieciństwo
  • przemijanie
  • życie ludzkie
  • muzykowanie
  • kochankowie
  • sielanka
  • pejzaże > pejzaże bukoliczne

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/Graf/4395
  • Autor/WytwórcaKlinger, Max (Lipsk 1857- Gorssjena 1920) (rytownik) - Verlag Fritz Gurlitt (Berlin, nie przed 1880-1943) (wydawca)
  • TytułWiosenny dzień | Frühlingstag (niemiecki)
  • NazwaScena symboliczna
  • Miejsce powstaniaBerlin (Niemcy)
  • Czas powstania1890
  • Technikaakwaforta, akwatinta
  • Materiałpapier; karton
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 765 mm (wysokość)
      • 933 mm (szerokość)
      • odcisk:
      • 610 mm (wysokość)
      • 775 mm (szerokość)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Napis:
    • techniki typograficzne:
    • Arnold Böcklin pinx
    • ; Verlag Fritz Gurlitt (Berlin, nie przed 1880-1943)
    • 2. Napis:
    • techniki typograficzne nazwisko grafika:
    • Max Klinger
    • ; Verlag Fritz Gurlitt (Berlin, nie przed 1880-1943)
    • 3. Napis:
    • techniki typograficzne tytuł:
    • FRÜHLINGSTAG
    • ; Verlag Fritz Gurlitt (Berlin, nie przed 1880-1943)
    • 4. Napis:
    • techniki typograficzne nazwa wydawnictwa:
    • Verlag von FRITZ GURLITT BERLIN
    • ; Verlag Fritz Gurlitt (Berlin, nie przed 1880-1943)
  • Kolekcjagrafika niemieckojęzyczna klasycznego modernizmu
  • Sposób nabyciazakup
  • Odpowiedzialny działDział Sztuki Dawnej
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Rycina reprodukcyjna w układzie poziomym przedstawia kompozycję według obrazu Arnolda Böcklina (1827 - 1901), z cyklu pór roku. Jest to scena figuralna rozgrywająca się we wczesnowiosennym pejzażu. Na bliskim planie, pośrodku kompozycji para zakochanych siedzi pod pniem topoli na ukwieconej łące przeciętej przez strumyk. Kobieta ukazana tyłem ubrana jest w jasną suknię i kapelusz owiązany chustą. Mężczyzna w ciemnym stroju i kapeluszu z piórem, stroi gitarę. Po lewej stronie na wzniesieniu stoi willa bielejąca na tle ciemnego zagajnika. Na łące poniżej domu dwie dziewczynki zrywają kwiatki, a bacząca na nie młoda kobieta stoi obok z tacą. Po prawej stronie kompozycji, pośród pni topoli stoi tyłem mężczyzna w jasnym płaszczu z kapeluszem w rękach założonych za plecy. W dali rozciąga się rozległa równina. Niebo pokrywają obłoki.


Kompozycja Maxa Klingera przedstawia wczesnowiosenny pejzaż podmiejski z grupami figuralnymi. Na pierwszym planie, na murawie nad strumykiem, siedzi para zakochanych. Harmonię panującą między nimi Klinger przedstawił, odwołując się do tradycyjnego schematu wspólnego muzykowania. Mężczyzna gra na gitarze. Zwrócona w jego stronę kobieta słucha go lub śpiewa. Po lewej stronie, na stoku, na którym wznosi się willa otoczona drzewami, dwoje dzieci pod okiem matki zrywa wiosenne kwiaty. Po prawej stronie, za pniem jednej z szeregu topoli, stoi starszy mężczyzna, wpatrujący się melancholijnie w dal. Grupy postaci określają symboliczne znaczenie dzieła. Uosabiają trzy etapy ludzkiego życia: dzieciństwo, młodość i starość. Ich zajęcia mówią o szybkim przemijaniu, nietrwałości, marności ludzkiego żywota.

Grafika została wykonana około 1890 roku techniką akwaforty i akwatinty i odbita na papierze sztycharskim naklejonym na karton.

Max Klinger urodził się w 1857 roku w Lipsku, zmarł w 1920 roku w Großjena. Studiował od 1874 roku, krótko w Großgerzoglich-Badische Kunstschule (Wielkoksiążęcej Badeńskiej Szkole Sztuki) w Karlsruhe, a następnie na berlińskiej akademii sztuki. W latach 1879–1916 stworzył czternaście cykli graficznych. Wiele czasu spędzał, podejmując podróże studyjne po Belgii, Francji, Włoszech, do Grecji, w Pireneje. Pracował jako malarz, grafik i rzeźbiarz. Jego symbolistyczne dzieła, w których widoczne są też rysy ekspresjonistyczne, wywarły duży wpływ na innych artystów, między innymi Ottona Greinera, a szczególnie Alfreda Kubina. Za najważniejsze dzieło rzeźbiarskie Klingera jest uważany pomnik Ludwiga van Beethovena ukończony w 1902 roku. Twórca udzielał się w życiu środowiska artystycznego. Zainicjował nabycie i przebudowę florenckiej Villa Romana na dom pracy twórczej, służący licznym niemieckim stypendystom.

Ewa Gwiazdowska

magazyn