• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Geppert, Eugeniusz (1890–1979) (malarz)

Martwa natura na czarnym tle

  • obraz
Martwa natura na czarnym tle
782
137
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • martwa natura
  • dzbanki
  • wazony
  • malarstwo współczesne
  • łubiny (rośliny)

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/SE-M/36
  • Autor/WytwórcaGeppert, Eugeniusz (1890–1979) (malarz)
  • TytułMartwa natura na czarnym tle
  • NazwaMartwa natura
  • Miejsce powstaniaWrocław (województwo dolnośląskie)
  • Czas powstania1969
  • Technikatechnika olejna
  • Materiałpłótno
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 82 cm (wysokość)
      • 116 cm (szerokość)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Znak odręczny:
    • WROCŁAW | N
    • ; nieznany
    • 2. Nalepka/naklejka:
    • BIURO WYSTAW ARTYSTYCZNYCH | ZWIĄZEK POLSKICH ARTYSTÓW PLASTYKÓW | ZIELONA GÓRA, AL.NIEPODLEGŁOŚCI NR 19
    • ; ZPAP Zielona Góra, al. Niepodległości 19
    • 3. Nalepka/naklejka:
    • IV ZŁOTE GRONO - ZIELONA GÓRA 1969 | Autor - Eugeniusz Geppert Wrocław | Tytuł - Martwa natura na czarnym tle | ol) pł Wym. 82 x 116 cm
    • ; nieznany
    • 4. Nalepka/naklejka:
    • V Jubileuszowy Festiwal Malarstwa | Współczesnego - Szczecin 1970 | Eugeniusz Geppert - Wrocław | Martwa natura na czarnym tle (1969) | ol) pł 82 x 116 cm | cena 15.000 zł
    • ; nieznany
    • 5. Sygnatura:
    • Eugeniusz Geppert 1969
    • ; Geppert, Eugeniusz (1890–1979)
  • Sposób nabyciazakup
  • Odpowiedzialny działDział Sztuki Europejskiej 1800–1945
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

W szerokości obrazu szeroko rozstawione przedmioty, w pewnej odległości od lewej wysoki dzban z kwiatami i figurka (postać kobieca), dzbanek szklany z wyraźnym uchem i przykrywką, malowany niski wazon z zielonymi gałązkami, za nim z lewej figurka kobieca z rozłożonymi rękami. Zróżnicowane tło z przewagą czerni, pozioma płaszczyzna chłodnej czerwieni na 1/4 wysokości obrazu. Akcenty niebieskie i zielone.

Eugeniusz Geppert w 1946 roku zamieszkał we Wrocławiu, gdzie współtworzył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych, w której objął stanowisko profesora. Do 1950 roku pełnił funkcję rektora uczelni, zaś wykładowcą był do 1961 roku. Rok później dołączył do grona członków-założycieli Grupy Wrocławskiej. Podczas pobytu w Paryżu w 1957 roku malarz zafascynował się dokonaniami Raula Dufy’ego. Najbardziej charakterystycznymi tendencjami z tego czasu było stosowanie poszarpanej kreski tworzącej formy, które nie są ściśle związane z plamami barwnymi. Druga połowa lat pięćdziesiątych to czas wykrystalizowania się dojrzałego stylu malarskiego artysty, który przybrał formę abstrakcji aluzyjnej. Wciąż malował jeźdźców, akty kobiece czy rzeźby ludowe, które stawały się jednak postaciami w odrealnionej rzeczywistości artystycznej. Repertuar kolorystyczny nieco się zmienił. Wielokolorowe, wyraźne i czyste kompozycje zostały zastąpione obrazami namalowanymi dość łagodnymi tonami zieleni, błękitów i brązów. Z kolei materia malarska była tworzona przez gęste smugi farby. Martwa natura na czarnym tle została zakupiona od artysty do zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie w 1970 roku, w rok po namalowaniu. Obraz pokazuje opisane powyżej tendencje z tego okresu. Nie jest to tradycyjnie rozumiana martwa natura. Zaprezentowane są przedmioty typowe dla tego typu przedstawień, takie jak wazon z kwiatami, dzbanek i figurki ludowe, ale stanowią one dość otwartą kompozycję, która zlewa się z tłem. Jest to martwa natura w abstrakcji, dzięki czemu udaje się podkreślić autonomiczność porządku dzieła sztuki. Plamy w tonacji kolorystycznej stonowanej, w odcieniach niebieskiego, zielonego, czerwonego i białego, zostały położone wyraźnie wypukłą kreską. Taka koncepcja dzieła stanowi ciekawy dialog z historią sztuki i kulturą ludową.

Beata Małgorzata Wolska

magazyn