Gliniany, kolisty ciężarek do sieci z otworem w centralnej części. Wypalony w technice redukcyjnej
Ciężarek gliniany odkryty podczas badań archeologicznych na szczecińskim Podzamczu pomiędzy drewnianymi konstrukcjami wczesnośredniowiecznych umocnień obronnych.
Gliniane ciężarki do sieci, zwane także grzęzidłami, stosowane były podczas połowów niewodowych, które polegały zagarnianiu ryb w sieć rozciągniętą pomiędzy łodziami. Na powierzchni utrzymywały ją lekkie pływaki różnych kształtów i wielkości, wystrugane z kory lub drewna, natomiast w pionie utrzymywały ciężarki gliniane lub kamienne. Ciężarki gliniane musiały być bardzo dobrze wypalone, w innym przypadku rozpadłyby się w kontakcie z wodą. W materiałach archeologicznych tego typu przedmioty występują stosunkowo często, zwłaszcza w ośrodkach ulokowanych nad rzekami i przy akwenach wodnych. Najczęściej towarzyszą im inne przedmioty związane z połowami ryb, takie jak pływaki, szelki do wyciągania sieci i kleszczki do ich wyrobu i naprawy.
Szczeciński ciężarek jest uszkodzony. Ma kształt dysku o średnicy 12,2 cm i grubości 3,0 cm. W przekroju jest soczewkowaty z centralnie umieszczonym otworem o średnicy 2,3 cm. Wypalony został w atmosferze redukcyjnej (bez dostępu tlenu podczas wypału), dzięki czemu glina ma charakterystyczny szary kolor.
Sławomir Słowiński