Rysunek w układzie pionowym, na karcie niebieskiego papieru weneckiego o formacie zbliżonym do kwadratu z obciętym pionowo w skos lewym dolnym rogiem, jest szkicem popiersi dwu czarnoskórych postaci zwróconych do prawej krawędzi rysunku. Popiersia ukazane zostały od góry. Postać po lewej z perłą w uchu ujęta jest z prawego profilu. Twarz drugiej przedstawiona jest w trzech czwartych. Jej wykrzywione rysy i intensywne spojrzenie, wydobyte zostały za pomocą krótkich, zdecydowanych kresek. Twarze obu mężczyzn są spłaszczone, o uwydatnionych łukach brwiowych, płaskich nosach z rozszerzonymi nozdrzami i o mocno wydętych wargach. Twarz ukazana w 3/4 ma płytko osadzonych oczy, zmarszczone brwi oraz zmarszczki wokół kącików ust. W kędzierzawej czuprynie widać zakola. Mężczyzna po prawej ma strój z pionowymi zakładkami pod brodą i wysoki, podniesiony kołnierz. Ten po lewej nosi okrycie zakończone niską stójką. Rysunek jest szkicem przygotowawczym głów postaci wychylających się zza kolumny przy lewym brzegu fresku Spotkanie Antoniusza i Kleopatry wymalowanego w salonie Palazzo Labia w Wenecji.
Rysunek Giambattisty Tiepola ukazuje nachylone ku sobie głowy czarnoskórych mężczyzn, jakby byli pochłonięci poruszającą rozmową. Jeden z nich, ukazany z profilu, z dużą perłą w uchu, zdaje się mówić coś ważnego, zapewne komentować wydarzenie, w którym uczestniczy. Świadczy o tym nieruchome, wytrzeszczone spojrzenie drugiego mężczyzny. Jego twarz ukazana od góry sugeruje, że obserwuje go ukradkiem ktoś postronny. W ten sposób artyście udało się oddać aurę fresku ze sceną Spotkania Antoniusza i Kleopatry. Ostatnia królowa hellenistycznego Egiptu, Kleopatra, poznała Marka Antoniusza, wodza i polityka, jednego z triumwirów w Rzymie, podczas jego podróży po wschodnich prowincjach imperium rzymskiego. Zakochana egipska władczyni wspierała finansowo nieudane polityczne i wojenne przedsięwzięcia Antoniusza. Nieszczęśliwi kochankowie umarli śmiercią samobójczą.
Szkic wykonany czarną i białą kredką na grubym niebieskim papierze produkowanym w Wenecji należy do grupy rysunków związanych z pracą nad tym freskiem wymalowanym w 1745 roku w salonie Palazzo Labia w Wenecji. Rysunek należy do zespołu 36 prac rodziny Tiepolo, największego polskiego zbioru rysunków tej wybitnej i sławnej osiemnastowiecznej weneckiej rodziny artystycznej.
Ewa Gwiazdowska