Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego, prostokątnego papieru weneckiego z obciętymi rogami. Prawy dolny róg znacznie i nieregularnie ścięto pionowo w skos. Szkic ukazuje głowę starego mężczyzny ujętą od dołu, z profilu w lewo o krótkiej, gęstej brodzie. Jego czoło przecinają poziome zmarszczki, na skroniach uwydatniają się grube żyły; worki pod oczami świadczą o zmęczeniu, ale spojrzenie jest bystre. Garbaty, wydłużony nos nad niestrzyżonymi wąsami i brodą wskazuje na semickie pochodzenie portretowanego. Kapelusz o wysokich klapach, na głowie postaci, zdobiony jest pasmanterią z guzami naszytymi w pionowym rzędzie. Jest to szkic przygotowawczy głowy wartownika w prawej, wąskiej partii fresku Uczta Antoniusza i Kleopatry namalowanego w salonie Palazzo Labia w Wenecji.
Rysunek Giambattisty Tiepola jest szkicem głowy starca spoglądającego w lewo. Mężczyzna pokazany został bardzo naturalistycznie. Jego czoło przecinają poziome zmarszczki, na skroniach uwydatniają się grube żyły, a „worki” pod oczami świadczą o zmęczeniu, choć jego spojrzenie jest bystre. Mięsisty wydłużony nos opadający na obwisłe niestrzyżone wąsy i brodę wskazuje na semickie pochodzenie portretowanego. Mężczyzna ma na głowie wysokie nakrycie z guzami naszytymi w pionowym rzędzie nad czołem.
Rysunek jest szkicem do postaci wartownika pałacowego ukazanego na wąskim, pionowym fresku wykonanym po prawej stronie kompozycji przedstawiającej Ucztę Antoniusza i Kleopatry wymalowanej na ścianie salonu Palazzo Labia w Wenecji w 1745 roku. Szkic wykonany został czarną i białą kredką na niebieskim papierze czerpanym produkowanym w Wenecji. Studium głowy zostało wtórnie wykorzystane przez syna Giambattisty, Giandomenica Tiepolo, w projekcie akwaforty z cyklu „Raccolta di Teste” (Zbiór głów), w serii II, wydanej około 1770 roku.
Ewa Gwiazdowska