- Czcionka:
- Kontrast:
Arkusz w układzie pionowym ze sceną walki kogutów w nieokreślonej przestrzeni. Dwa wychudzone koguty ujęte z boku w momencie skoku. Ptaki są zwrócone do siebie dziobami i mocno wysuniętymi w przód szponami. Unoszą skrzydła i stroszą pióra, wysoko wyciagając głowy na przesadnie wydłużonych szyjach. Lewy frunący wyżej, próbuje dziobnąć prawego, który z przerażeniem wytrzeszcza oko. U tegoż widać znaczny ubytek piór.
Kompozycja Ludwiga Heinricha Jungnickela przedstawia dwa zajadle walczące koguty. Grafika została wykonana na przełomie lat 1915/1916 roku techniką akwaforty i suchej igły i odbita na czerpanym papierze żeberkowym ze znakiem wodnym papierni Van Gelder Zonen-Papier. Znak wodny przedstawia lilię na tarczy pod koroną z liliami oraz inicjał VGL umieszczony poniżej. Odbitka pochodzi z dorocznej teki grafik na rok 1916(?) zawierającej prace kilku twórców. Tekę opublikowało jako dodatek artystyczny wiedeńskie pismo Gesellschaft für vervielfältigende Kunst wydawane przez stowarzyszenie o tej samej nazwie, zajmujące się promocją i rozpowszechnianiem grafiki.
Temat walki kogutów przedstawiany był w sztuce już od czasów renesansu. Malowali je cenieni artyści niderlandzcy XVII wieku, specjalizujący się w przedstawieniach animalistycznych, czyli scenach, w których bohaterami są zwierzęta. Należał do nich Frans Snyders (1579–1657) czy Melchior Hondecoeter (1636–1695). W Anglii i Niemczech temat ten podejmowano w XIX wieku. Henry Alken (1774–1850) umieścił scenę walk kogutów w cyklu Sporting Sketches wydanym w Londynie w 1817 roku, a Wilhelm Busch (1832–1908) wykonał taką kompozycję około 1900 roku. Jungnickel parokrotnie zajął się tematem walki kogutów, stosując różne techniki artystyczne: akwarelę, rysunek ołówkiem podmalowany akwarelą, a także litografię. Omawiana tu kompozycja została powtórzona w lustrzanym odbiciu w 1923 roku.
Ludwig Heinrich Jungnickel urodził się w 1881 roku we frankońskim Wunsiedel, zmarł w 1965 roku w Wiedniu. Studiował na uczelniach artystycznych w Monachium i Wiedniu. Od 1906 roku pracował jako projektant w stowarzyszeniu artystycznym Warsztaty Wiedeńskie. Za jego najważniejsze dzieło uważana jest dekoracja secesyjnego pałacu Stocklet w Brukseli. Posługiwał się chętnie techniką drzeworytu. Od 1908 roku specjalizował się w motywach animalistycznych.
Ewa Gwiazdowska
