Obraz utrzymany w chłodnej, nastrojowej tonacji ukazuje wyidealizowany krajobraz u podnóża Alp z widokiem na jezioro. Pejzaż w sposób charakterystyczny dla artysty ujęty jest ze znacznego dystansu, z punktu widzenia nieco wyniesionego ponad horyzont. Znaczną partię obrazu zajmuje wysoki brzeg jeziora porośnięty gęstymi drzewami z niewielką łąką, na której pasą się zwierzęta. Pasterka siedząca na skraju brzegu zdaje się kontemplować widok, który otwiera się z prawej strony obrazu, gdzie ukazane jest jezioro otoczone pasmem stromych gór, z chmurnym niebem powyżej.
Johann Heinrich Steinike, znany i ceniony pejzażysta drugiej połowy XIX wieku, zasłynął przede wszystkim jako autor malowniczych pejzaży górskich. Artysta kształcił się początkowo na politechnice w Hanowerze. Odbył liczne podróże po Europie. Odwiedził Holandię, Bawarię, Szwajcarię, północną Italię i Norwegię, skąd czerpał inspiracje do późniejszych dzieł. Od 1852 roku na stałe zamieszkał w Düsseldorfie. Uczęszczał do tamtejszej akademii, która słynęła z wybitnych pejzażystów, łączących wnikliwe studia natury z romantyczną nastrojowością. Pochodzący z 1858 roku wielkoformatowy, utrzymany w chłodnej nastrojowej tonacji pejzaż ukazuje wyidealizowany krajobraz u podnóża Alp z widokiem na jezioro. Górski widok ujęty jest w sposób charakterystyczny dla artysty – z odległego punktu nieco wyniesionego ponad horyzont. Znaczną partię obrazu zajmuje wysoki brzeg jeziora porośnięty gęstymi drzewami, z niewielką łąką, na której pasą się zwierzęta. Pasterka siedząca na skraju brzegu zdaje się kontemplować naturę, zapewne spogląda na umieszczone z prawej strony kompozycji jezioro otoczone pasmem stromych gór. Inspiracją dla tego dzieła były malownicze okolice jeziora Chiemsee w południowej Bawarii, które było jednym z ulubionych motywów artysty w latach pięćdziesiątych XIX wieku. Wieloplanowa kompozycja, ożywiona sielskim sztafażem i zamknięta w oddali masywem wysokich gór, obrazuje tendencje malarstwa krajobrazowego typowe dla szkoły düsseldorfskiej początku drugiej połowy XIX stulecia. Obraz Steinikego pochodzi z kolekcji obrazów tworzonej z myślą o przyszłym szczecińskim muzeum. W 1880 roku został odnotowany w spisie tychże miejskich zbiorów jako Landschaft aus dem bayrischen Hochgebirge.