- Czcionka:
- Kontrast:
Widok fiordu o zmierzchu, na pierwszym planie fragment kamienistego brzegu i mężczyzna z dzieckiem oczekujący na przypływającą łódź załadowaną sianem. W dali zakotwiczony statek oraz przy brzegu łódź żaglowa, w pobliżu położonego na cyplu miasteczka. Horyzont zamykają wysokie brzegi skalne, częściowo pokryte śniegiem. Koloryt obrazu zniekształcony niewłaściwym werniksem wydaje się być utrzymany w spokojnych tonach zieleni i brązów ożywionych plamami czerwieni lub bieli sztafażu i unoszących się nad wodą mew.
Andreas Monsen Askevold zapisał się w historii norweskiego malarstwa przede wszystkim jako autor malowniczych widoków rodzimych fiordów. Najczęściej komponował obrazy z głęboką perspektywą prowadzoną przez stromo opadające zbocza gór. Centrum przedstawienia z reguły dyskretnie ożywione było sztafażem, wyobrażeniem nadbrzeżnej osady oraz statków.
Obraz nie oddaje dokładnie widoku konkretnego miejsca, lecz jest idealizowaną wizją artystyczną, powtarzaną przez malarza z pewnymi modyfikacjami w innych dziełach (m.in. w obrazie z 1892 roku, kolekcja prywatna). Andreas Askevold zaliczany jest do pejzażystów szkoły düsseldorfskiej, której przedstawiciele łączyli dokonania romantyzmu z pogłębioną obserwacją natury. Wielu jej reprezentantów podejmowało temat norweskich plenerów m.in. Themistokles Eckenbrecher, Hans Andreas Dahl czy Adelsteen Normann. Askevold po początkowej nauce w Bergen przeniósł się na studia do Düsseldorfu, gdzie w latach 1855–1858 pod okiem Hansa Gudego zgłębiał tajniki pejzażu o wyraźnie romantycznym zabarwieniu. Późniejszy wyjazd artysty do Paryża, w latach 1861–1866, zaowocował przyjęciem bardziej realistycznej postawy pod wpływem malarstwa barbizończyków (m.in. Theodora Rousseau i Constantina Troyon). Andreas Monsen Askevold był laureatem wielu nagród, m.in. na Wystawie Światowej w Wiedniu (1873) i Filadelfii (1876).
Dariusz Kacprzak
