• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Münzer Adolf (1870–1953) (malarz)

Taniec nad morzem

  • obraz
Taniec nad morzem
722
148
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • słońce
  • muzyka
  • bachantki
  • satyr
  • taniec

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/Szt/1212
  • Autor/WytwórcaMünzer Adolf (1870–1953) (malarz)
  • TytułTaniec nad morzem
  • NazwaScena rodzajowa
  • Miejsce powstaniaNiemcy (Europa)
  • Czas powstania1923
  • Technikatechnika olejna
  • Materiałpłótno
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 58 cm (wysokość)
      • 122 cm (szerokość)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Sygnatura:
    • A. Münzer 23
    • ; Münzer Adolf (1870–1953)
  • Sposób nabyciaprzekaz
  • Odpowiedzialny działDział Sztuki Dawnej
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Kompozycja wyraźnie podzielona na trzy grupy tańczących satyrów i bachantki. Pomiędzy nimi, na drugim planie silnie rozświetlonym słońcem widać dalsze analogiczne grupy postaci. Całość utrzymana jest w jasnych kolorach beżu, bieli, żółci i zieleni, kładzionych szerokimi pociągnięciami pędzla. Obraz jest prawdopodobnie szkicem do malowidła płóciennego, których Adolf Münzer wykonywał wiele.

Adolf Münzer urodził się w Pszczynie, edukację artystyczną rozpoczął w 1886 roku we wrocławskiej pracowni Georga Heintzego, kontynuował w Szkole Rzemiosł we Wrocławiu, a w latach 1890–1897 studiował w Królewsko-Bawarskiej Akademii Sztuki w Monachium w klasie Karla Rauppa, Ottona Seitza i Paula Höckera. Po okresie podróży studyjnych po Włoszech, Szwajcarii i krótkim pobycie w Paryżu, osiadł na kilka lat w Monachium, w 1908 roku przeniósł się do Düsseldorfu, wreszcie w 1938 roku osiadł w Holzhausen nieopodal Landsbergu nad rzeką Lech, gdzie zmarł w 1953 roku. Zajmował się malarstwem sztalugowym i ściennym. Jako grafik i rysownik tworzył narracyjne opowieści ilustrujące bajki. Zainteresowania Münzera skupiały się wokół pojmowanej symbolicznie figury ludzkiej. Tworzył przede wszystkim kompozycje dekoracyjne – od scen buduarowych w duchu rokoka po monumentalne idealistyczno-symboliczne kompozycje, służące wyposażeniu reprezentacyjnych przestrzeni publicznych (hotel Atlantic w Hamburgu, Teatr Dworski w Stuttgarcie, Pałac Stanów w Düsseldorfie, Dom Górnośląski w Gliwicach). Dzieła sztalugowe artysty przechowywane są w licznych zbiorach muzealnych.

Idylliczny obraz ze zbiorów szczecińskiego muzeum, przedstawiający skąpanych w blasku słońca, radośnie muzykujących i tańczących nad brzegiem morza satyrów i bachantki, stanowi najprawdopodobniej projekt dekoracji ściennej. Operowanie kolorem oraz śmiałość gestu malarskiego – szerokie prowadzenie pędzla oraz bogactwo efektów fakturowych, dowodzą umiejętności artysty, zdradzają także jego predylekcję do wielkoformatowych kompozycji obliczonych na ich oglądanie ze znacznej odległości.

Dariusz Kacprzak

magazyn