Zuzanna i starcy

• Sygnatury / Napisy / Znaki
  • 1. Napis:
  • nieczytelny, odręczny napis piórem w pięciu wierszach, zamazany i miejscami wydrapany:
  • tm. 
  • ; Tomaszewski, Marian (1904–1968)
  • 2. Sygnatura:
  • tyt. Czerwone uszy
  • 3. Napis:
  • 4. Napis:
• Sposób nabyciazakup
• Odpowiedzialny działDział Sztuki Europejskiej 1800–1945
• WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Kompozycja utrzymana w ciepłych kolorach, żółty, czerwony, brązowy z dodatkiem białego i czerni na błękitnym tle. Wzdłuż lewej bocznej krawędzi trzy schematycznie potraktowane głowy zwrócone w prawo i dwie kolejne pod górną krawędzią. Po prawej stronie kompozycji na tle prostokąta zaklejonego wycinkiem gazety ujęty frontalnie tors kobiety zaakcentowany z prawej grubym czarnym konturem. Pośrodku wysokości aktu z lewej wazon w dwu płaszczyznach barwnych. Sylweta połowy wazonu powtórzona powyżej, poza zadrukowaną płaszczyzną.

Urodzony w Moskwie Marian Tomaszewski (1904–1968) rozpoczął naukę w rosyjskim gimnazjum, lecz po rewolucji październikowej przeniósł się z rodzicami do Polski. Matura w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim im. Juliusza Słowackiego w Lublinie (1926) umożliwiła przyszłemu malarzowi zatrudnienie w oświacie, z którą związał niemal całe życie zawodowe. Po uzyskaniu dyplomu na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych uczył rysunku w stołecznych szkołach średnich.

W okresie okupacji hitlerowskiej wrócił do Lublina, gdzie otrzymał funkcję instruktora na kursach plastycznych Janiny Miłosiowej (1896–1983), a później w niemieckiej Szkole Malarsko-Rysunkowej. Równolegle do działalności pedagogicznej Tomaszewski brał udział w podziemnym życiu kulturalnym. Po wyzwoleniu miasta tworzył zręby instytucji z Tymczasowym Zarządem Związku Zawodowego Artystów Plastyków, którego został prezesem.

Doświadczenia lubelskie wpłynęły na powierzenie mu misji organizacji życia artystycznego w Szczecinie, gdzie dotarł we wrześniu 1945 r. W Wojewódzkim Wydziale Kultury i Sztuki pełnił funkcję referenta do spraw plastyki, w lokalnym oddziale ZZAP – wiceprezesa, zakładał Towarzystwo Krzewienia Kultury na Pomorzu Zachodnim i Wolne Studium Sztuk Plastycznych (od 1947 r. Szkoła Sztuk Plastycznych, a od 1948 – Państwowe Ognisko Kultury Plastycznej), którego został kierownikiem.

Co najmniej od lat wojennych Tomaszewski tworzył projekty druków akcydensowych, tkanin, ilustracji i efemerycznych dekoracji miejskich. Do grupy wczesnych koncepcji w stylistyce awangardowej, kiełkujących już w okresie lubelskim, należy kameralna praca Zuzanna i starcy (1949). Biblijny temat ujęto za pomocą kubizowanych form malarskich i elementów gazetowego kolażu znanych z twórczości ulubionych mistrzów Tomaszewskiego: Fernanda Légera (1881–1955) i Pabla Picassa (1881–1973).

Mimo powrotu artysty do Warszawy w 1951 r., kontakty towarzyskie i zawodowe łączyły Tomaszewskiego z Pomorzem Zachodnim do końca życia.

Szymon Piotr Kubiak