Kompozycja w układzie poziomym. Na pierwszym planie głazy, przy brzegu morskim, u podnóża wzniesienia, po prawej. Na wprost poziom linii brzegowej zatoki, na wzniesieniu luźna zabudowa domków. Koloryt chłodny: odcienie rozbielonych zieleni, szarawe beże.
Wacław Zaboklicki to uczeń Wojciecha Gersona z lat 1897–1899. Swe umiejętności doskonalił w Monachium i Paryżu, inspiracji szukał też podczas licznych podróży do Rosji w 1898 roku, Włoch w 1901 roku i Francji 1904–1912.
W pracach artysty widoczne są wyraźne wpływy francuskiego impresjonizmu oraz twórczości Władysława Ślewińskiego, który także uczęszczał do warszawskiej Szkoły Rysunkowej im. Wojciecha Gersona. Obraz Brzeg morski w Ker-Groës z 1909 roku, zakupiony od artysty do zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie w 1958 roku, ukazuje wyraźne związki z jego dorobkiem, na przykład z również francuskim pejzażem Morze w Le Pouldu z około 1896 roku (zbiory prywatne), na którym zostały ukazane okolice Bas Pauldu, gdzie artysta osiadł w roku powstania dzieła. Rok później wstąpił do nowo założonego w Krakowie Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”.
Zaboklicki namalował swój obraz podczas podróży do Francji. Kompozycja została stworzona olejem na tekturze. Krajobraz jest uproszczony. Na pierwszym planie znajdują się głazy przy brzegu morskim. Na wprost widoczny jest poziom linii brzegowej zatoki, a tuż nad nią wznosi się luźna zabudowa domków. Wszystko zostało ujęte w kolorycie chłodnym w odcieniach rozbielonej zieleni, beżach, szarościach i kontrastującej bieli kładzionej plamami. Wszystko zostało domknięte wyraźnym obrysowaniem czarnym konturem.
Beata Małgorzata Wolska