- Czcionka:
- Kontrast:
Na pierwszym planie trawnik, po prawej klomb wypełniony czerwonymi kwitnącymi kwiatami, obrzeżony roślinnością w gwiaździstym układzie. Na drugim planie po prawej duży kilkukondygnacyjny budynek zwieńczony po lewej ściętą wieżyczką. W głębi po lewej zarys innego budynku przysłonięty przy bocznej krawędzi obrazu szaroniebieską plamą drzew. Niebo niebieskawe.
Józef Pankiewicz od lat dziewięćdziesiątych XIX wieku uwidaczniała się zmiana w sztuce polskiej w związku z pojawieniem się wybranych cech impresjonizmu zbliżonego do wcześniejszych zainteresowań Gierymskiego. Inspiracje nowym nurtem w sztuce zostały zaczerpnięte z Paryża (do którego wybrali się w 1889 roku) przez Józefa Pankiewicza i Władysława Podkowińskiego. Okres inspiracji impresjonizmem zakończył się dość szybko (przed połową lat 90.) i można go uznać za inspiracje do wyzwolenia z reguł akademickich. W Muzeum Narodowym w Szczecinie znajdą się dwie prace Pankiewicza z 1908 roku, które bez wątpienia przejawiają inspiracje impresjonizmem. W roku powstania dzieła artysta przebywał we Francji, gdzie nawiązał przyjacielskie stosunki z Pierrem Bonnardem i Felixem Fénéonem. Obraz ukazuje widok z paryskiego placu Carrousel na Luwr. Budynek został przedstawiony bardzo szkicowo. Na pierwszym planie uwagę skupia trawnik, delikatnie po prawej stronie znajduje się klomb wypełniony czerwono kwitnącymi kwiatami, otoczony różnokolorową roślinnością, tworzącą układ gwiaździsty. Wszystko namalowane zostało szybkim pociągnięciami (momentami kropkowaniem) pędzla, niedokładnymi, bezkonturowo. Artysta zaprezentował obydwie prace w 1908 roku na wystawie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie.
Beata Małgorzata Wolska
