Okucie ze stopu metali kolorowych służyło do spajania brzegów skórzanych pochewek noży i innych narzędzi tnących. Zachowało się w całości. Na powierzchni widnieje ornament puncowany narzędziem o okrągłym przekroju kolca. Zdobienie stanowi symetryczna kompozycja geometryczna, obwiedziona prostokątną ramką.
Okucia pochewek wykonane z różnych stopów metali kolorowych, zdobione w bardziej lub mniej wyrafinowany sposób, służyły do wzmacniania brzegów skórzanych pochewek noży lub innych niewielkich podręcznych przyborów, np. nożyc. Dodanie metalowego okucia miało znaczenie praktyczne, estetyczne i prestiżowe. Trzewiki – okucia umieszczane w dolnych częściach pochewek wzmacniały brzeg i chroniły przed wysunięciem się noża lub innego przedmiotu umieszczonego wewnątrz. Okucia mocowane w środkowych częściach zazwyczaj pełniły jedynie funkcje ozdobne. Kształt i wielkość okuć zależały od wielu czynników. Jednym z nich był niewątpliwie status społeczny, a zapewne też majątkowy użytkownika. Starannie zdobione okucia często zawierały treści symboliczne, nie zawsze dzisiaj możliwe do odczytania. Niemniej w ten sposób dekorowane pochewki uznać należy za ponadprzeciętne. Na przestrzeni wieków podstawowa konstrukcja pochewki pozostawała niezmienna, zmieniały się natomiast sposoby zszywania oraz dekoracji poszycia, zależne od ogólnego postępu w rozwoju skórnictwa, a także innych dziedzin wytwórczości wczesnośredniowiecznej. W przypadku ozdób metalowych nie bez znaczenia pozostają lokalne trendy estetyczne oraz wpływy zewnętrzne.
Anna Bogumiła Kowalska