• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
nieznany (rzemieślnik) - Słowianie

Amulet kościany

  • biżuteria, amulet
Amulet kościany
1241
289
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • wczesne średniowiecze
  • kości
  • rogownictwo
  • magia
  • ozdoby
  • ochrona

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/A/19639/10
  • Autor/Wytwórcanieznany (rzemieślnik) - Słowianie
  • NazwaAmulet kościany
  • Czas powstania601 - 1200
  • Technikawiercenie
  • Materiałkość zwierzęca
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 3.6 cm (wysokość)
      • 4.1 cm (szerokość)
  • Kolekcjaśredniowiecze
  • Miejsce zebrania w terenieKamień Pomorski (województwo zachodniopomorskie)
  • Sposób nabyciabadania terenowe
  • Odpowiedzialny działDział Archeologii
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Amulet z kości zwierzącej z nawierconym otworem, wykonywanym z dwóch stron, przez co na środku jest zwężony. Poza otworem brak śladów ingerencji ludzkiej, powierzchnia pokryta siecią pęknięć. Wymiary amuletu to: wysokość 3,6 cm, a szerokość 3,1 cm.

Amulet z kości zwierzęcej odkryty został podczas badań wykopaliskowych w 1966 roku na Starym Mieście w Kamieniu Pomorskim. Amulet, w tym przypadku kość drapieżnika, to niewielki przedmiot noszony na szyi, który wiąże się z wiarą w jego moc odstraszania złych mocy i ochroną przed chorobami. We wczesnym średniowieczu wybierano zazwyczaj kły wilków i niedźwiedzi, choć zdarzały się również zęby jeleni lub lisów. Rzadszymi amuletami były inne kości niż zęby ssaków, a także kręgi rybie. Amulety tego typu są najstarszym materialnym przejawem wiary w apotropaiczną moc przedmiotów.

Funkcję amuletów związanych z wiarą w pogańskich bogów pełniły zawieszki wykonywane z metali i bursztynu. W tych przypadkach należy także brać pod uwagę chęć manifestacji swoich poglądów lub przynależności do określonej grupy społecznej. Z badań wykopaliskowych na Pomorzu znane są na przykład miniaturowe toporki, atrybut skandynawskiego boga Thora. Interesujące są zwłaszcza zawieszki bursztynowe tego typu odkryte w Wolinie i Gdańsku. Wydaje się bowiem, że mogły być wykonane w miejscowych pracowniach, o czym świadczy kontekst znalezienia. Podobną funkcję można przypisać zawieszkom krzyżykowatym, popularnie zwanych krzyżykami, katorgom – niewielkim pojemniczkom noszonym na szyi, czy zawieszkom półksiężycowatym, tzw. lunulom.

Ewa Górkiewicz-Bucka

wystawa

Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Tradycji Regionalnych, ul. Staromłyńska 27, Szczecin