- Czcionka:
- Kontrast:
Klucz wykonano z żelaza metodą kucia. Przedmiot ma podłużny kształt o przekroju kwadratu. Zakończony jest okrągłym uchem, w którym znajduje się otwór przelotowy o średnicy 0,5 cm. W dolnej część rękojeści znajdują się zdobnicze wycięcia ułożone w szpiczaste trójkąty. Druga część klucza zbudowana jest z laski o owalnym przekroju o średnicy 0,6 cm. Na jej powierzchni, w dwóch różnych miejscach znajdują się podwójne nacięciami zdobnicze. Końcówka klucza zaopatrzona jest w owalne pióro o średnicy 1,7x1,4 cm z trzema prostokątnymi wycięciami.
Do grupy przedmiotów związanych z gospodarstwem domowym można zaliczyć klucze, służące do zamykania drzwi i skrzynek. Wykonywano je w prosty sposób poprzez zwinięcie kawałka blachy i uformowanie na jednym z końców pióra wsuwanego w zamek, albo wykuwano z kęsa żelaza. Najmniej skomplikowane zasuwy stosowane w drzwiach wymagały użycia prostych kluczy tzw. hakowych, formowanych z prostych lub skręconych wokół własnej osi prętów, rozchylonych pod kątem prostym lub lekko rozwartym na jednym końcu, zawinięte w uszko na drugim. Klucz z Kamienia wykonano z kawałka żelaza metodą kucia. Służył najpewniej do zamykania kłódki. Wśród średniowiecznych kłódek wyróżnia się egzemplarze cylindryczne z ruchomym lub hakowatym kabłąkiem oraz kłódki graniaste z ruchomym kabłąkiem. Każdy wymagał użycia innego rodzaju klucza. Do otwierania najpopularniejszych kłódek cylindrycznych z ruchomym kabłąkiem służyły długie klucze z piórem, czyli częścią „pracującą”, usytuowanym poprzecznie, zaopatrzonym w otwór.
Grzegorz Durdyń
