Zawieszka z bursztynu o pomarańczowej mlecznej barwie ma kształt spłaszczonej po bokach ryby z dziurką w miejscu płetwy ogonowej, o całkowitej długości 3,3 cm. Powierzchnie są wygładzone, z niewielkimi uszkodzeniami oraz ubytkiem od strony głowy.
Zawieszka z bursztynu, odkryta w 1958 roku podczas badań wykopaliskowych na Starym Mieście w Kamieniu Pomorskim ma kształt spłaszczonej ryby z otworem w miejscu ogona. Wykonana jest z mlecznopomarańczowego bursztynu, starannie oszlifowanego i wygładzonego. Powstała najpewniej w miejscowej pracowni bursztynniczej. Bursztyn jest surowcem łatwo poddającym się obróbce. Można go strugać nożem i toczyć na tokarkach. Na niektórych wyrobach można z łatwością odczytać ślady obróbki, inne są pieczołowicie wypolerowane, tak jak zawieszka w kształcie ryby. Otwory do mocowania zawiesia wykonywano wiertarką łukową.
W Kamieniu wcześnie zaistniały warunki powstawania i rozwoju wytwórczości o charakterze rzemieślniczym. We wczesnym średniowieczu, już u progu IX stulecia, Kamień nad zatoką Karpiną był umocnionym fosą i palisadą ośrodkiem, w którym pomyślnie rozwijały się różne gałęzie wytwórczości poświadczone znaleziskami archeologicznymi. Z czasem przy grodzie powstała obwarowana osada podgrodowa z targiem oraz sieć osiedli otwartych. Dzięki dogodnemu położeniu Kamień w 1. połowie XII stał się siedzibą książęcą, z dwoma kościołami założonymi przez Ottona z Bambergu podczas drugiej misji chrystianizacyjnej w 1128 roku.
Ewa Górkiewicz-Bucka