- Czcionka:
- Kontrast:
Pionowa kompozycja w tonacji czarno-białej z akcentami ziemistych brązów z przedstawieniem nadruku fotografii obnażonej, tęgiej kobiety, ujętej frontalnie, od bioder w górę, z założonymi do tyłu rękami. Postać jest ubrana w białe majtki, na odchyloną mocno do tyłu głowę ma naciagniętą czarną kominiarkę z otworem na nos. Ciało kobiety, wypełniające większość kadru, od prawej mocno rozświetlone, z lewej strony kompozycji pogrąża się w rozbudowanej plamie cienia.
Izabella Gustowska (ur. 1948) jest artystką posługującą się w swojej twórczości różnorodnymi środkami wyrazu. Swoją karierę artystyczną rozpoczęła w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku od zainteresowania grafiką, fotografią i filmem wideo. W kolejnych latach, w uprawianej przez nią sztuce dominowały obiekty i rozbudowane instalacje, w których artystka łączyła różne media tworząc wizualno-dźwiękowe spektakle. Tym, co spaja różnorodną, niezwykle bogatą praktykę artystyczną Gustowskiej jest tematyka jej prac. Świat ją interesujący to świat obserwowany z perspektywy kobiety i kobietom poświęcony. Artystka otwarcie deklaruje, że inspiruje ją bogactwo kobiecego doświadczenia, żywiołowość i bujność kobiecej wyobraźni oraz fizyczna ekspresja kobiecej cielesności. Stąd większość jej prac jest poświęcona przyglądaniu się kobietom. Grafiki „Kobieta I”, „Kobieta II” i „Kobieta III” ze realizowanego przez artystkę w latach 1975–79 cyklu „Kobiety” zostały zakupione do zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie w 1977 roku. Prace te dokumentują wczesny okres twórczości Gustowskiej, w którym po ukończeniu studiów z zakresu grafiki warsztatowej w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny) eksperymentowała z technikami graficznymi, łącząc możliwości współczesnego druku offsetowego z tradycyjnymi technikami graficznymi, takimi jak akwaforta i akwatinta.
Magdalena Lewoc