• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Kierzkowski Bronisław (1924-1993)

Kompozycja fakturowa XXIII

  • malarstwo, obraz
Kompozycja fakturowa XXIII
730
0
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • abstrakcja
  • malarstwo materii
  • faktura
  • kolaż
  • krajobrazy > krajobraz pustynny
  • skamieliny

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/Sp/582
  • Autor/WytwórcaKierzkowski Bronisław (1924-1993)
  • TytułKompozycja fakturowa XXIII
  • Miejsce powstaniaWarszawa (województwo mazowieckie)
  • Czas powstania1958
  • Technikatechnika mieszana, techniki malarskie
  • Materiałgips; metal
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 68 cm (wysokość)
      • 88.5 cm (szerokość)
  • Odpowiedzialny działMuzeum Sztuki Współczesnej
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Abstrakcyjny obraz reliefowy wykonany przy użyciu metalowych elementów i siatek o oczkach różnych kształtów, grubości, wielkości i gęstości naklejonych na płótno bądź wciśniętych w masę gipsową. Całość kompozycji, w kolorach biało-szaro-rdzawo-brązowym z nielicznymi błękitnymi plamkami, otoczona jest dwoma drewnianymi ramami, stanowiącymi integralną cześć pracy. Zewnętrzna ciemno-brązowa rama ma szerokość 1 cm. Wewnątrz znajduje się druga, szeroka na 4 cm, pomalowana na biało. Obie z licznymi przetarciami i odpryskami farby.

„Kompozycja fakturowa XXIII” z 1958 roku – abstrakcyjna praca reliefowa, to jedna z prac-wizytówek Bronisława Kierzkowskiego, zaliczanego do grona twórców uprawiających tak zwane malarstwo materii. Konsekwentnie zaczął stosować tę charakterystyczną dla siebie technikę płaskorzeźbioną w gipsie od około 1957 roku. Początkowo próbował włączyć do niej kolor jednak szybko porzucił pędzel i farby, tworząc monochromatyczne obrazo-przedmioty z pozamalarskich, nieartystycznych tworzyw. Barwa w tych pracach ujawnia się dzięki efektom światłocieniowym, a linie wyznaczają użyte w kompozycjach materiały. Tworzył prace fakturowe ze stiuku z wgniecionymi kamykami, drutami, metalowymi siatkami i szablonami przemysłowymi, dynamiczne, oryginalne asamblaże zawieszone między malarstwem a rzeźbą. W połowie lat pięćdziesiątych Kierzkowski odbył podróż po Afryce Północnej, której rozległe pustynne przestrzenie w stonowanych monochromatycznych barwach wywarły na nim mocne wrażenie i odcisnęły piętno na jego twórczości.

Prace Kierzkowskiego były prezentowane w Muzeum Sztuki Nowoczesnej (MoMA) w Nowym Jorku podczas wystaw: „15 Polish Painters” oraz „The Art of Assemblage” (obie ekspozycje odbyły się w 1961 roku) oraz „Painting and Sculpture” (1965). Amerykański kurator sztuki William C. Seitz pisał, że reliefy Kierzkowskiego mają w sobie coś z surowości pustynnego krajobrazu, a jeśli są w nich jakieś ślady życia – to szkielety lub skamieliny na wypalonym przez słońce piasku. Kierzkowski realizował również monumentalne rzeźby, instalacje przestrzenne, czasem ruchome i połączone z dźwiękiem.

Marlena Chybowska-Butler

magazyn