Plansza 26 z albumu Starożytności rzymskich z odwzorowywaniami zabytków antycznego Rzymu i jego okolic, przedstawia relief ze sceną mitologiczną. Kompozycja w formie pionowego prostokąta, w konturowej ramce, jest reprodukcją antycznego dzieła odnalezionego w siedzibie Giustinianich. Przedstawia trzyczęściową scenę mitologiczną, w której, pod numerem 1. nimfa Amaltea karmi z rogu obfitości małego Jowisza siedzącego przed kamiennym wejściem do groty, w której był ukryty przed wzrokiem Saturna. Pod numerem 2. satyr stojący pod arkadą gra na syrindze, aby zagłuszyć głos Jowisza. Pod numerem 3. na drzewie przy grocie znajduje się gniazdo orła, atrybut Jowisza.
Rycina przedstawia scenę mitologiczną według reliefu w pałacu Giustiniani, który obecnie znajduje się w Museo Gregoriano Profano na Watykanie. Nimfa Amaltea karmi z rogu obfitości małego Jowisza, którego matka ukryła na Krecie w grocie Dikte na Górze Ajgejskiej (Koziej), aby nie połknął go ojciec, Saturn. W arkadzie prowadzącej do groty młody satyr gra na syrindze zagłuszając płacz dziecka. Nad głową satyra orzeł, towarzysz Jowisza, dzieli upolowanego zająca by nakarmić pisklęta siedzące w gnieździe. Wąż, atrybut Jowisza, wije się po pniu strzegąc gniazda.
Plansza nr 26 pochodzi z albumu Admiranda Romanorum antiquitatum zawierającego oprócz strony tytułowej i kompozycji z dedykacją, 80 plansz z reprodukcjami godnych uwagi reliefów rzymskich odwzorowanych na podstawie ruin antycznych budowli i zabytków z wykopalisk na Kapitolu.
Autorem rycin był Pietro Santi Bartoli (1635–1700), opisy wykonał Giovanni Bellori (1613–1696), bibliotekarz Krystyny Szwedzkiej i wpływowy krytyk sztuki, a całe dzieło, opatrzone dedykacją dla kardynała Flavio Chigi (1631–1693), wydał w Rzymie w 1693 roku Domenico de' Rossi (1659–1730). Publikacja miała kilka wydań, niniejsza karta pochodzi z 1797 roku.
Pietro Santi Bartoli był malarzem, rysownikiem, rytownikiem oraz starożytnikiem. Studiował u Pierre’a Lemaire’a (1612–1688) i Nicolas'a Poussin'a (1594–1665) w Rzymie. Poświęcił się jednak grafice dokumentującej dzieła sztuki starożytnej. Należał do kręgu antykwariuszy, artystów i miłośników antyku. Uważany był za głównego przedstawiciela kierunku archeologicznego wśród XVII-wiecznych rzymskich rytowników. Publikował prace upamiętniające dzieła sztuki i architektury, które stały się źródłami do opracowań dziejów kultury antycznego Rzymu. Były to m.in. cykle reprodukcji reliefów z kolumn Trajana i Marka Aureliusza, malarstwa rzymskiego, grobowców, portretów, gemm czy lamp. Był kustoszem kolekcji, osiadłej w Rzymie, królowej Szwecji, Krystyny a w latach 1696-1700 pełnił urząd konserwatora antyku (Commissario delle Antichità) w Państwie Kościelnym.
Ewa Gwiazdowska