- Czcionka:
- Kontrast:
Rycina reprodukcyjna z publikacji kompozycji konturowych według dzieł Michała Anioła przedstawia scenę mitologiczną z przygotowań do obdarcia ze skóry Marsjasza na rozkaz Apolla. Na pionowej osi przedstawienia Marsjasz z rękami uniesionymi na głową przywiązany do uschniętego pnia drzewa spogląda na oprawcę klęczącego u jego stóp z półkolistym nożem. Poniżej kamienia, na którym stoi Marsjasz, leży porzucona syringa. Po lewej stronie Apollo z lirą siedzi na swym płaszczu podścielonym na murawie. Powyżej niego gromadzą się inni przedstawiciele Olimpu. Merkury z laską zwraca się do Herkulesa opartego na maczudze wskazując mu zdarzenie. Za ich plecami trzy inne postacie. Obejmująca się para Wenus i Mars, którym towarzyszy lew oraz nieokreślony starzec. Po prawej stronie król Midas z klapkami na uszach i trzech przedstawicieli Nubijczyków. W głębi dwie rozpaczające postacie (prawdopodobnie Pan i satyr). Scena rozgrywa się w górskim, lesistym wąwozie.
Scena mitologiczna rytowana przez Carla Labruzziego (1748–1817) według pierwowzoru Michała Anioła Buonarottiego (1475–1542) ukazuje jeden z czynów Apolla, opiekuna sztuk pięknych, który w obecności bogów olimpijskich zarządza odarcie Marsjasza ze skóry. Obnażony Marsjasz zwisa wzdłuż pnia suchego drzewa, do którego został przywiązany za nadgarstki. Przed nim leży syringa – instrument muzyczny na którym zwykł grać. U jego stóp przyklęka kat i trzymając nóż chwyta muzyka za nogę, aby go obedrzeć ze skóry. Kara ma być wymierzona za to, że Marsjasz ważył się konkurować z Apollem w pięknej grze na instrumencie. Bóg siedzi obok, na kamieniu, z lirą w ręku, a za jego plecami stoją poruszeni Herkules wsparty na maczudze oraz kilkoro bogów: Merkury, Wenus, Mars i Zeus. Naprzeciw Apolla, po drugiej stronie drzewa, zasiadł król Midas w czapce zasłaniającej ośle uszy i w koronie. Za nim stoją mieszkańcy królestwa. W głębi, w gaju porastającym górski stok, dwie postacie rozpaczają nad męczeństwem Marsjasza.
Kompozycja Apollo alla presenza di molti Numi ordina sia scorticato Marsia pochodzi prawdopodobnie z cyklu 12 plansz do dzieła Nicola Passeriniego Cenni dopo le opere di Michelangelo a Firenze wydanego w Rzymie na początku XIX wieku, którego niemieckie wydanie nosiło tytuł Umrisse nach den Werken des Michelangelo in Florenz.
Carlo Labruzzi, rysownik, malarz i rytownik, w 1781 przyjęty do Congregazione Virtuosi, a w 1796 do Akademii św. Łukasza, początkowo malował pejzaże z historycznym sztafażem. W późniejszym okresie tworzył kompozycje o różnorodnej tematyce. Podczas pobytu w Polsce w 1778 malował portrety rodziny Potockich. Od 1814 był dyrektorem akademii w Perugii. Współpracował z oficynami Kunstverlag Frauenholz w Norymberdze i Dall’Armi w Rzymie. Wykonał cykle rycin konturowych wg malowideł Masaccia (1401–1428) w bazylice San Clemente w Rzymie i kompozycji Michała Anioła we Florencji oraz cykl widoków Rzymu i okolic. Specjalizował się w rysowaniu postaci typowych, grup postaci oraz ubiorów, które zostały opublikowane w kilku cyklach.
Ewa Gwiazdowska
