Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego papieru weneckiego w kształcie prostokąta o ściętych górnych rogach przedstawia studium uniesionej do krzyku głowy młodzieńca, ukazanej w trzech czwartych od tyłu w prawo. Młody mężczyzna ma zmrużone oczy i zmarszczone czoło. Jego długie, ciemne pukle opadają na kark.
Rysunek Giambattisty Tiepola przedstawia zwróconą w lewo głowę młodego mężczyzny w dość skomplikowanym ujęciu – tyłem od dołu. Młodzieniec unosi głowę marszcząc brwi i szeroko otwierając usta do krzyku. Twarz jest widoczna w dużym skrócie perspektywicznym. Większa część szkicu przedstawia krótkie, ciemne pukle kaskadami nakładające się na siebie. Na kark opada kilka skręconych loków. Dotychczas nie został znaleziony odpowiednik tego rysunku w żadnym dziele Giambattisty. Jednak, zdaniem Georga Knoxa, angielskiego badacza twórczości Tiepolów, cechy stylistyczne szkicu – zastosowana perspektywa, światłocień oraz sposób pracy kredkami przy pomocy krótkich zdecydowanych kresek, gęsto nakładających się na siebie i plastycznie modelujących bryłę świadczą, że został wykonany przez tego właśnie artystę. Rysunek wykonany został czarną i białą kredką na cienkim, niebieskim papierze weneckim ze znakiem wodnym papiernika? – ptakiem i literami RO SA. Jest częścią zbioru rysunków, które trafiły do Szczecina pod koniec XIX wieku. W 1907 roku zostały przekazane do zbiorów Gabinetu Rycin powstającego wówczas Muzeum Miejskiego. Po wojnie na krótko znalazły się na terenie Związku Radzieckiego, potem jako depozyt w Muzeum Narodowym w Warszawie, dziś znajdują się w Gabinecie grafiki Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Ewa Gwiazdowska